This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000
సాధారణంగా పిల్లల ఆట పాటల్తో ఓ రెండు గంటలు గడిపి, ఆపైన డిన్నర్ ముగించి , మరో గంట సేపు వాళ్లనాడించి ఆపైన నిద్రపుచ్చి … వికాస్ ,మధూ లు చెరో గదిలోకీ వెళ్ళిపోతారు…ఈలోగా నేనూ , వకుళా నైటీలలోకి మారి , పూలు సింగారించి…పాలూ , స్వీట్లున్న ట్రేలుచ్చుకుని , శోభనం పెళ్లికూతుళ్ళలా ఒకళ్ళ మొగుళ్ల గదిలోకి మరొకరెళ్ళమెళతాం… …రాత్రి కనీసం ఓ రెండు రౌండ్లు… తెల్లారుతూండగా మరో రౌండ్ గ్యారెంటీ! …ఆ తరవాత మగాళ్ళు నిద్దరోయినా , ఆడాళ్ళం లేచిపోయి పిల్లల పక్కన జేరి , కాసేపు రెస్టు తీసుకుని ఆపైన వాళ్ళని లేపుతాం … రాత్రి ఇక్కడే పడుక్కున్నారా!?… అని వాళ్లడగడం … ఆంటీ తో మాట్లాడుతూ పడుకుండిపోయాం… అని బొంకడం అలవాతైపోయింది , నాకూ , వకుళకీ…బ్రేక్ ఫాస్ట్ తరవాత ఎవరిళ్లకి వాళ్ళు… …బలే ఉంటుందీ రొటీన్!…కొంతతకాలం దీనికి బ్రేకు పడక తప్పదు…అని నిష్టూరుస్తూ వికాస్ కి ఎదురెళ్ళాను… ‘…ఈ సారి రొష్ గుల్లా పట్టుకొచ్చా సంధ్యా , వకుళ కిష్టమనీ…’ అన్నాడు డబ్బాలు నా చేతిలో పెట్టి… బట్టలు మార్చుకొస్తా…’ అంటూ తను బెడ్ రూం లోకెళ్తుంటే … … వకుళా వాళ్ళొచ్చింతరవాత నలుగురం బైటికెళ్ళాలి…అన్నాను…‘…అలాగే!…’ అంటూ మేడ పైకెళ్ళిపోయాడు… …ఎక్కడికీ?…ఎందుకూ?… వంటి ప్రశ్నలతో వేధించడు వికాస్!… తృప్తి గా అనుకున్నాను , స్వీట్లని ఫ్రిజ్ లో సర్దుతూ… … కాసేపట్లో దిగారు… పిల్లలకి తిండి ఏర్పాటు చేసి , వాళ్ళాటల్లో పడ్డాక మేమూ స్నాక్సూ , కాఫీలూ లాగించి , ఇప్పుడే వస్తాం పిల్లలూ!… అని వాళ్లకీ , చూస్తూండమని శ్యామాకీ చెప్పి బయల్దేరాం , మధు కార్ లో… …‘…ఇప్పుడైనా చెప్తావా వకూ!…ఎక్కడికెళ్ళాలో!?…’ అన్నాడు మధు కాస్త చిరాగ్గా… ‘…రిలాక్స్ మధూ , అలా వెళ్తూండు…వాళ్లు తిప్పమన్న వైపుకి స్టీరింగు తిప్పు!…’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెనవ్వుతో మా వైపు చూస్తూ… ‘…అలా చేయచ్చుగా!…తినేస్తున్నావ్ ఇందాకట్నుంచీ!…’ అని రుసరుసలాడుతూ , వెళ్ళవలసిన రోడ్డు పేరూ , డాక్టరు పేరు చెప్పింది వకుళ … వినగానే ‘…ఒహ్…’ అన్నారు మగాళ్ళు , విషయం అర్థం కావడంతో!… అడంగు జేరేదాకా అందరం మౌనంగా ఉండిపోయాం… ఆవిడ క్లినిక్ ముందు దిగి… ‘…మీరూ రండి!…’ అంటూ లోపలికి దారితీశాం.. ‘…రా బకుళా!…’ అంది యాభై ఏళ్ల గైనకాలజిస్ట్ , డాక్టర్ సునందా సేన్ …దానికి బాగా పరిచయం ఉండడంతో… అందర్నీ పరిచయం చేసింది…ఓ అరక్షణం నా మొహం , దాని మొహం తేరిపార చూసి , మందహాసంతో విషయమర్థమైందన్నట్లు తలూపి , ‘…రండి…’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్లింది ముందు… ‘…అంతా బాగుంది…మీరెళ్ళి నా కన్స్ ల్టేషన్ రూం లో కూర్చోండి …’ అంది , నా పరీక్ష పూర్తి చేసి , వకుళని పిలిపిస్తూ… కాసేపట్లో వకుళా , ఆవిడా కలిసే వచ్చారు నేనున్న గదిలోకి… …‘… నలుగురికీ చెప్పనా! …విడిగా మీకే చెప్పనా శుభవార్త!….’ అందావిడ చిరునవ్వుతో…అనుకున్నదే అయినా , గుండెలు ఝల్లుమనడంతో నేనూ , వకుళా ఏమీ మాట్లాడ లేక తలలు దించుకున్నాం… సిగ్గు పడుతున్నామనుకుందో ఏంటో!… ఆవిడే పిలిపించింది మగాళ్ళని… …కాస్త సీరియస్ గా మొహాలెట్టుకుని వచ్చి కూర్చున్నారు… ‘….మధూజీ , వికాస్ జీ , కంగ్రాట్యులేషన్స్… మరో మెంబరు రాబోతున్నారు మీ, మీ కుటుంబాల్లోకి!…’ అందావిడ , విశాలమైన నవ్వుతో… ‘…ఒహ్ !… థాంక్స్ డాక్టర్!…’ అన్నారిద్దరూ , నవ్వుమొహాలతో…కొత్త వాళ్లకి తెలియక పోయినా ఇన్నేళ్ళు కాపురాలు చేసిన మాకు తెలుసు, అది తెచ్చిపెట్టుకున్నదని… ‘… బేబీ ఫార్మేషన్ చక్కగా ఉంది ఇద్దరికీ! …ఆరోగ్యమైన బేబీస్ వస్తారు… ’ అని ఆవిడ అంటూంటే ‘…ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం ఉందా!?…’ అన్నాడు వికాస్… నాదీ అదే ప్రశ్న… అన్నట్టుగా తల పంకించాడు మధు… ‘…ముచ్చటగా ఉందా!…ఆడాళ్ళు పడాలి ఇబ్బందులు…అయినా మీ కుటుంబాల్లో కవలలున్నారా?…’ అని ఎదురు ప్రశ్నేసిందావిడ… ‘…ఉహూఁ…మేము ముగ్గురన్నదమ్ములం , ఇద్దరక్కచెల్లెళ్ళు…కవలలెవరూ లేరు …’ అన్నాడు వికాస్… …‘…మేము నలుగురన్నదమ్ములం…ఒక ఆడపిల్ల…ఎవరం కవలలం కాదు…’ అన్నాడు మధు… …మావైపు చూసిందావిడ…మీ సంగతేమన్నట్లు… ‘…నలుగురం ఉన్నా మాకుటుంబం లోనూ కవలలు లేరు…’ అన్నాను నేను…‘ డిటో’… అంది వకుళ ‘…అటువంటప్పుడు అవకాశం తక్కువ…కానీ పూర్తిగా ఉండదనలేము… …యామ్… …అదే తియ్య పెండలం…దాని వాడకం ఎక్కువగా ఉన్నప్పుడు అవకాశాలు పెరుగుతాయట!……’ అందావిడ… …మగాళ్ళ మొహాలు విప్పారాయి… ‘…డేట్ ఏమైనా!…’ అన్నాడు మధు …‘… చెప్తాను…’ అంటూ టేబుల్ మీదున్న తన సిస్టం వైపు తిరిగి… ఏదో చూసి…మీ మెన్సస్ సైకిల్సు బలే ఉన్నాయి… ‘…ఇద్దరికీ ఒకే డేటు… కొద్ది గంటల తేడా ఉంటుందేమో మహా అయితే!…’ అందావిడ… …అది వినగానే గుండెలు జారిపోయాయి నాకు…విత్తనమెవడిదో అర్థం కావడంతో… ఓరగా వకుళ వైపు చూశాను… అదీ నా స్థితిలోనే ఉంది… ‘… ఇప్పటికే ఇద్దరు పిల్లల తల్లులు… మీకు జాగ్రత్తలు ప్రత్యేకం గా చెప్పవలసిన అవసరం లేదనుకో!…’ అంటూనే లిస్టు ఏకరువు పెట్టి , ‘…పీరియాడిక్ గా చెకప్స్ కి వస్తూ ఉండండి…అంటూ చెరో మందుల కాగితం మా చేతుల్లో పెట్టిందావిడ… ‘… థాంక్స్ డాక్టర్… ’ అంటూ ఫీజు చెల్లింపులు పూర్తి చేసి బైట పడ్డాం… …‘…ఏమిటి దీనర్థం!?…’ అన్నాడు మధు , కొద్ది దూరం వెళ్ళినతరవాత… ‘…ఏముందీ!…మనం మళ్ళీ తల్లితండ్రులం కాబోతున్నాం!…’ అన్నాడు వికాస్… ‘… ట్విన్స్ అయ్యే అవకాశం గురించి… ’ అన్నాడు మధు… ‘…ఎక్కడైనా పెండలం దుంపలు కనిపిస్తే ఆపు…నలుగురం రోజూ తిందాం…వారం వారం …క…లు…సు…కుందాం!…’ అన్నాడు … వికాస్ కన్ను గీటుతూ…. ‘…ఎహె!…ఊరుకో వికాస్…అసలే మేం భయపడి ఛస్తూంటేనూ!…’ అంది వకుళ చిరాగ్గా… ‘…దేనికీ భయం!?…’ అన్నాడు వికాస్ , వదలకుండా… …ఇంటికి నడు చెప్తాను, దేనికో!… అన్నాను , ఒళ్ళు మండి… ‘…ఈజీ గర్ల్స్!… అంత కంగారు పడకండి… మరో మార్గముంది…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఏంటదీ!?…’ అని వకుళ అంటూంటే , మధు కారు పక్కకి ఆపి దిగబోయాడు… ‘…అవేనా పెండలం దుంపలు!?…’ అంటూ!… …అవును… అన్నాను , మరోసారి చూసి… ‘… నువ్వుండు నే తెస్తాను…’ అంటూ వికాస్ వెళ్ళి ఓ రెండు ఐదుకిలోల పాకెట్లు పట్టుకొచ్చాడు… ‘…చాలా!?…’ అంది వకుళ… ‘…ఏం చేస్తారేంటీ వీటితో…!?…’ అన్నాడు మధు… …మనం ఎక్కువ వాడం కానీ , బోల్డన్ని చేసుకోవచ్చు… అన్నాను …‘ మొన్న మనింటి పార్టీలో పడీ,పడీ తిన్నారు చూడు…డిసర్ట్… అది సుజాతక్క దీంతో అప్పటికప్పుడు చేసిందే!…’ అంది వకుళ … ‘…అలాగా!…ఇంకా తెస్తా!…’ అన్నాడు మధు… …మహానుభావా!…ఇంటికి నడు… ఖర్చయ్యాక మళ్ళీ తెచ్చుకోవచ్చు!… అన్నాను … ఇల్లు జేరేసరికి ఎనిమిదయ్యింది… పిల్లలు ఇంకా బైట ఆడుతున్నారు… వాళ్లని లోపలికి లాక్కొచ్చి…శ్యామాని పంపించి , భోజనాలు పూర్తి చేసేసరికి చేరేసరికి తొమ్మిదిన్నర… …పెండలం తో డిసెర్ట్ చెయ్యమని కూర్చున్నారు మగాళ్ళు… …హెల్ప్ చెయ్యమా!!… అని ఆఫర్లు… తప్పదని తెలిసిపోయాక , ఏం వద్దని…చెయ్యడానికి వంటింట్లో కెళ్ళాం , నేనూ, వకుళా… …మూడు కిలోల గడ్దలు ఊదేశాం…అందరం కలిసి… ‘…మరో మార్గముందన్నావుగా వికాస్!… ఏంటదీ?…’ అన్నాడు మధు… …‘…తరవాత చెప్తా!…’ అన్నాడు పిల్లలవైపు సైగ చేస్తూ…పదకొండయింది వాళ్లు పడుకునేసరికి!… …మగాళ్ళు మళ్ళీ హాల్లో కూర్చుంటూంటే , …పైకెళ్దాం రండి… అన్నాను , వంటింట్లో నేనూ వకుళా అనుకున్న ప్లాన్ ప్రకారం… …‘…అప్పుడే డిసెర్ట్ పని చేస్తూంది గురూ!…’ అన్నాడు మధు కన్ను గీటుతూ… ‘…ఎంత సేపూ అదే యావ!…మనం మాట్లాడుకోవలసిన ముఖ్యమైన విషయాలున్నాయి…’ అంటూ వకుళ మేడమీదకి దారి తీసింది… … అందరం మాస్టర్ బెడ్ లో కూర్చున్నాం… ఎలా మొదలెట్టాలో తెలీక చున్నీల్ని మెలి పెడుతూ ఉండిపోయాం నేనూ, వకుళా……చెప్పండీ!…అన్నారు మగాళ్లు … ‘ …యామ్ డిసెర్ట్ బాగుందా?…’ అంది వకుళ… ‘…బాగుందీ!… అయినా ఇదా, మాట్లాడవలసిన ముఖ్యమైన విషయం?…’ అన్నాడు మధు… …అవును…మీకు పెండలం మీద ఒక్కసారి ఆసక్తి పెరిగిపోయిందేంటీ?… అన్నాను మగాళ్ళ మొహాలు చూస్తూ… …వాళ్లు నోళ్ళెళ్లబెట్టారు… ‘…చెప్పండీ…’ అంది వకుళ… కాసేపు వాళ్ళు మొహాలూ, మొహాలూ చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు…
‘…కవలలుంటే ముచ్చటగా ఉంటుందనీ!…’ అన్నాడు మధు… ‘…మన నలుగురి కుటుంబాల్లో ఇంత వరకూ లేరుగా!…ఇపుడెలా వస్తారనుకుంటున్నారూ?…’ అంది వకుళ… ‘…రాకూడదనేమీ లేదుగా!…అందుకోసమే …యామ్…వాడకం పెంచమంటున్నాం…’ అన్నాడు వికాస్ …ఓహో!…మగ మహారాజులు ప్రతాపాలు చాటుకుంటూ బోర విరుచుకుని తిరగడానికా?!…మొయ్యడంకీ , పెంచడంకీ మేము ఛావాలి!… అని విరుచుకుపడ్డాం , నేనూ , వకుళా… ‘…పెంచడం లో మేము సహాయం చేస్తాంగా! …’ అన్నారు మగాళ్ళు , ఒక్క కంఠంతో… ‘…ఒక్కొక్కళ్ళున్నపుడే చూశాంగా మీసహాయాలూ!…మా అమ్మల్ని పిల్చుకుంటే గానీ రోజెళ్ళలేదు…’ అని మేమంటూంటే … …‘…సర్లే…పడుకుందాం దా!…పన్నెండౌతూంది!!…’ అంటూ వకుళని అమాంతం చేతుల్లోకెత్తేసుకున్నాడు నా మొగుడు… ‘…జాగ్రత్త వికాస్!…మా ఆవిడ ఒట్టి మనిషి కాదు!…’ అన్నాడు మధు , కాస్త విసురుగా నన్ను చేతుల్లోకెత్తుకుంటూ…‘…అక్కడికి సంధ్య ఒట్టి మనిషైనట్లూ!…’ అని గొణిగింది వకుళ… ‘…మా జాయెంటు బాధ్యతని ఎలా మర్చిపోతాం?…’ అన్నాడు మధు…‘…అదీ అసలైన మాట!…గుడ్ నైట్!…’ వికాస్ అంటూ బైటికి దారి తీస్తూంటే …‘… స్నాక్సూ , పాలూ తెస్తాం!…రావే సంధ్యా!…’ అంటూ తన చేతుల్లోంచి కిందకి జారింది వకుళ… …‘…ఇంకా డిసెర్ట్ ఉంటే పట్రండి…’ అంటూ నన్ను కిందికి దింపాడు మధు… ‘…బైట పడటం లేదు కదే మగాళ్ళు!…’ అంది వకుళ , వంటింట్లోకెళ్తూంటే… …పరువు దక్కించుకోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారనిపిస్తూంది… అన్నాను … అవునన్నట్లు తలూపింది వకుళ… …కాసేపట్లో చెరో డిసెర్ట్ కప్పూ , పాలూ పట్టుకుని , నేను మాస్టర్ బెడ్రూం కీ , అది పిల్లల రూం కీ వెళ్ళాం!…
…బ్రేక్ ఫాస్ట్ అయ్యింతరవాత ఇంటికి బయల్దేరుతూ ‘…మాట్లాడాల్సిన విషయాలు బోల్డెన్ని ఉన్నాయి…సోమవారం లంచ్ కి ముందు పీరియడ్ మా డిపార్ట్మెంట్ కి వచ్చీసీ!…’ అంది వకుళ… సరే నన్నాను…ఆ టైమ్ లో మాకిద్దరికీ వర్క్ లేదని నాకూ తెలుసు కనుక… …అలాగే వెళ్ళాను …నా లంచ్ బాక్స్ పుచ్చుకుని… ఇంతలో ఏదో గేమ్స్ అనీ , టీచింగ్ వర్క్ సస్పెండడనీ నోటీసు… …నెత్తిన పాలు పోశాడు… మా ఇంటికి పోదాం నడు …అంటూ పర్మిషన్ తీసుకుని బైట పడ్డాం… … ‘…మొన్న …కొద్దిలో తప్పింది కదూ గండం !…’ అందది , మా ఇంట్లో సోఫాలో కూలబడుతూ… …అనుమానమా!…దివ్య లేత మొహం లో కనిపించిన భావాలు చూసేసరికి మరో సారి తీసుకోకూడదనిపించింది ఈ రిస్కు!… అన్నాను…దానికి ఎదురుగా కూర్చుంటూ… ‘…నిజమే!…జరిగింది కాస్త వివరంగా చెప్పు…’ అంది వకుళ… …ఆంటీ,ఆంటీ…పిలుపులతోనూ,తలుపుమీదచప్పుళ్లతోనూ,మెలుకువొచ్చిందివకుళా,నాకు!…దివ్యగొంతు గుర్తుపట్టి …ఎక్కడున్నానా!? … అనుకుంటూ చుట్టూ చూశాను…మా ఇంట్లో , మా మాస్టర్ బెడ్ మీద నీ మొగుడి కౌగిలి లో!… పరిస్థితి అర్థం కావడంతో మధుని కుదిపాను…లే!… అంటూ… ‘…ఏంటీ!…’ అంటూ నన్ను మీదికి లాక్కున్నాడు…కళ్ళు తెరవకుండా!… …ఇష్ష్… దివ్య…త్వరగా లేచి బాత్ రూం లోకెళ్ళు… అన్నాను తన చెవిలో…కూతురి పేరు వినడం తో ఒంటిమీద తెలివొచ్చినట్లుంది…గబగబా లేచి , పక్కమీద పడున్న తన నైట్ డ్రెస్ అందుకుని దిస్స మొలతో బాత్రూం లోకి పరిగెత్తాడు… కాసేపు కళ్ళు తిప్పుకోలేకపోయానంటే నమ్ము…ఓ మాట ఒప్పుకోవాలి వకూ నీదగ్గర!…ఎన్ని సార్లు నీ మొగుడ్నలా చూసినా మళ్ళీ చూడలనిపిస్తుందేంటో!?… అన్నాను… ‘…చెప్తాలే తనకా మాట!…కానీ!…’ అంది వకుళ… …వస్తున్నా!…అంటూ నేనూ గబబబా నైటీ ఎక్కించుకుని తలుపుతీశాను…నిద్ర మొహం తో నిలబడుంది దివ్య… నన్ను చూడగానే ‘…అమ్మ ఏదాంటీ?…’ అందది ఏడుపు గొంతుతో… …వస్తుంది…. బాత్రూం కెళ్లింది… అంటూ దాన్నెత్తుకుని మంచం మీద పడుకో బెడుతూంటే , మీ ఆయన అండర్వేరూ , నా బ్రాసియర్ తగిలలాయి చేతికి… చటుక్కున వాటిని దిండు కింద దాచేస్తూంటే , నీ కూతురూ చూసినట్లుంది!…దాని మొహం లో కనిపించిన ఆశ్చర్యం చూసేసరికి తల కొట్టేసినట్లైందనుకో వకుళా!… అని నే చెప్పుకుపోతూంటే , … ‘…సారీ అమ్మా!.. మెలుకువ రాలేదూ!…తలుపులేసుకున్నాం కనక బ్రతికిపోయాం గానీ , లేకపోతే అభాసుపాలయుండేవాళ్ళం… ’ అంటూ నా చెయ్యట్టుకుంది వకుళ… …పర్లేదులే!…గండం తప్పింది కదా!… …కాసేపట్లో దివ్య పడుకుండిపోయింది… వ్యవహారతమంతా తలుపు సందులోంచి చూస్తున్నట్లున్నాడు మధు…, పీప్ డోర్ లోంచి మిమ్మల్ని పిలుస్తూంటే పిల్లిలా నా వెనక జేరాడు!… అన్నాను… ‘…థాంక్సే…రక్షించావ్!!… అయినా గదుల మధ్య ఆ పీప్ డోరేంటీ …అసహ్యంగా!…’ అంది వకుళ… అద్దె కొంపమ్మా ఇదీ!. …పిల్లల్ని చూడడానికి పెడుతూంటారు…ఒద్దనుకుంటే మూయించేస్తాం అన్నాడు , ఇల్లు చూపించిన ఏజెంటు… పనికొస్తూంది!…ఉంచుకుందామా!?… అని వికాస్ అనడం తో ఉంచేసుకున్నాం…అని నేనంటూంటే… ‘…పనికిరాకపోవడమేం?… దీంట్లోంచేగా తల్లీ , నీ మదన్ జీజూకి చూపించావ్ … అతగాడి భార్యతో నీ మొగుడి లైవ్ షో !… అవునూ , మధుకి కూడా చూపించావా మమ్మల్ని!?…’ అంది వకుళ… …నేనేం చూపించలేదు పనికట్టుకుని!…తనే వచ్చి నావెనక నిలబడ్డట్టున్నాడు … ‘…ఎలా అతుక్కుపోయి పడుకున్నారో చూడు వాళ్ళు!…’ అన్నమాట నా చెవిలో వినిపించేదాకా తెలీలేదు… … మైలు దూరంగా పడుకున్నామా మనం!?… అయినా ,బైటికి పో ముందు!… అంటూ స్లైడ్ డోర్ మూసేసి , దివ్యని చూపించాను… అపుడు కదిలాడు నీ మొగుడు…నీ దగ్గర ఎత్తాడా ఆ మాట?… అంటూ ముగించాను… ‘…ఆహాఁ!…ఆరోజు రాత్రే!…ఇసుమంత సందులేకుండా అతుక్కుపోయి పడుకున్నావ్!…అంతగా నచ్చితే వాడి దగ్గరే ఉండిపోలేకపోయావా!?…’ అన్నాడు… అంది వకుళ… …అక్కడికి తను నాకు దూరంగా ఉన్నట్లు!… అయినా నీ కళ్ళముందే చేశాడుగా నన్ను!…దానికన్నానా!?… అనలేక పోయావా?… అన్నాను… ‘…అదీ అయింది… అది వేరూ, ఇది వేరూ అట… ఏకాంతంలో అలా అతుక్కుపోతే ఒళ్ళుతో బాటు మనస్సు కూడా అర్పించేసినట్లేట…’ అంటూ దెప్పడం మొదలెట్టేసరికి …సంధ్యకి…రాధకి…సుధకీ… ఇంకా ఎంతెంత మందికో!…సుజాతక్కకి కడుపు చేశావ్… శైలజకైతే ఏకంగా కొడుకునే కన్నావ్…’ అంటూ ఎదురు దాడికి దిగేసరికి సారీ చెప్తూ నన్ను ఢబాల్న మీదకి లాక్కున్నాడే…మొరటు శాల్తీ!…’ అంటూ వకుళ చెప్పుకుపోతూంటే… … ఆకారం , మాటా అలా ఉంటుంది గానీ , మెత్తటిదమ్మా మీ ఆయన గుండె!…నాకు పుట్టబోయే పిల్లలగురించీ, దాంతో నాకు ఎదురయ్యే సమస్యలగురించీ ఎంత బాధ పడ్డాడో!…చాలా సేపు దాకా ఆ విషయాలే మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయాం… అని నేనంటూంటే… ‘…ఆహాఁ !…ఏమేం మాట్లాడుకున్నారో అదీ చెప్పుమరీ!…’ అంది వకుళ వెక్కిరింపుగా… …అలా కొట్టేసేయకూ!…తల్లిదండ్రుల పోలికలు పిల్లలకి రావడం గురించీ , వాళ్ళ కుటుంబంలో పోలికల గురించీ చెప్పుకొచ్చాడు…అపుడు గుర్తు చేశాను…నేను జెనిటిక్స్ స్టూడెంటునని… సారీ చెప్పి , మగ పిల్లలు తల్లి పోలిక తో ఉంటారా?…అని అడిగాడు… …వాస్తవంగా ఇద్దరిలక్షణాలూ కలగాపులగంగా ఉంటాయి…పసి తనంలో స్పష్టంగా తెలీదు…చిన్నపుడలా అనిపించినా పెద్దౌతున్నకొద్దీ , తండ్రి లక్షణాలూ బైట పడతాయి… బిల్డూ , వగైరాలలో!… అన్నాను… …మరి ఆడపిల్లైతేనో!.. అన్నాడు…అపుడూ అంతే!… అని చెప్పాను… చర్మం రంగూ , జుత్తు లక్షణాలూ , ఇవీ అంతేనా!?… అన్నాడు …అవునన్నాను… అపుడు బైటపడిందమ్మా , నాగురించి మీ ఆయన పడే బాధ!… అన్నాను… …‘…వింటాను చెప్పమ్మా …అదికూడా!…’ అంది వకుళ …అదేస్వరం లో… ‘… ఒక మగపిల్లాడూ , ఒక ఆడపిల్లా పుట్టే అవకాశం ఉంటుందా?… అన్నాడు… …చాలా తక్కువ!…పైగా ఇటు మాకుటుంబం లోగానీ , అటు మీ కుటుంబంలో గానీ అటువంటి కేసులు లేవు… అన్నాను… …కానీ అలా అయితే చాలా సమస్యలు తీరిపోతాయి…అన్నాడే నీ మొగుడూ!… ఎలా తీరుతాయీ!?… అన్నాను తన అభిప్రాయం రాబట్టాలని… అని ఆగి వకుళ మొహం చూశాను… …కలువ రేకుల్లాంటి దాని కళ్లల్లో ఇంతకు ముందున్న అపహాసం స్థానం లో శ్రధ్ధ చోటుచేసుకుంది… ‘…ఊఁ…కానీ …’ అందది… …కాసేపాలోచించి బైట పడ్డాడమ్మా మీ ఆయన… నీకు , నావల్ల కొడుకూ , మీ ఆయన వల్ల కూతురూ అయితే అన్నీ సరిపోతాయి… అన్నాడు… …అదెలా!?… అన్నాను… అపుడు కొడుకుకి నీ రంగూ , పోలికలూ వస్తాయి… కూతురికి వికాస్ రంగూ , పోలికలూ వస్తాయి…అన్నాడు… …ఐతే నీ లాజిక్ ప్రకారం వకుళకి నా మొగుడి వల్లకొడుకూ , నీ వల్ల కూతురూ పుడితే సమస్యలుండవన్నమాట… అన్నాను…ఎలా రియాక్ట్ అవుతాడో చూద్దామని… …కాసేపు దవడలు బిగిసినా , వెంటనే కోలుకుని…అవును , అలా అయితేనే సమాజం లో మీ కేమీ ఇబ్బందుండదు… అన్నాడే!…అలా అవడం , కాకపోవడం వేరే విషయం గానీ… ఎంత ఆరాటమో చూడు …ఆడదానికి ఎదురయ్యే సమస్యల గురించి!… ….నిజం చెప్పద్దూ!…ఆ మాట వినేసరికి ఉప్పొంగిపోయి , ఒళ్ళూ , మనసూ , రెండూ…అర్పించేశానమ్మా నీ మొగుడికీ… ఇప్పటికైనా నమ్ముతావా నా మాట!… అన్నాను…
.. ‘ అదలా ఉండనీ! ఎన్ని రౌండ్లేంటీ!… పాత పధ్ధతిలోనే రఫ్ఫాడించేశాడా!…’ అందది వెక్కిరింపు స్వరంతో… …ఉహూఁ…ఒక్కసారే!…అదీ చాలా జాగ్రత్తగా!…నా పొత్తికడుపు మీద ఏమాత్రం బరువు మోపకండా!… కాపోతే ,తన బట్టలిప్పేసుకుని నాబట్టలూడదీస్తూంటే , … ఇవన్నీ ఎందుకు మధూ…ఇప్పటికే ఆలస్యం అయింది… అన్నానే … మళ్ళీ పది నెల్లాగాలి నీ అందమైన ఫిగర్ చూడడానికి…ప్లీజ్…అంటూ బట్టలొలిచేస్తూంటే. ..కాదనలేకపోయాను… అని ఒప్పుకుంటూ , దాని మొహం చూశాను…నీ సంగతి చెప్పమన్నట్లు… ‘…మీ ఆయనా ఇలాగే మాట్లాడులే ఇంచుమించు!…కాపోతే ఓ అరగంట తరవాత… సరసం ముందనుకున్నాడో ఏమో!…గదిలో అడుగెట్టినప్పట్నుంచీ పాల ట్రే ని టేబుల్ మీద పెట్టి తన పక్కన చేరే వరకూ , చూపుల్తో …ఒళ్లంతా ఒకటే తడమడం !…’ అంటూ అది శోభనం మర్నాటి పెళ్ళికూతుర్లా ముసి ముసి నవ్వుల్తో చెప్తూంటే , …ఆ తరవాత అమాంతం మీదడిపోయాడా!… అన్నాను ఒళ్ళు మండి…
‘…ఉహూఁ… లేదు… చేతల్తోనే కాకుండా , చూపుల్తోనూ , మాటల్తోనూ ఒళ్ళంతా కితకితలెట్టేస్తాడే మీ ఆయన … కవలలమీద మీ ఇద్దరికీ ఆ ముచ్చటేంటీ!?… అన్న నా ప్రశ్న కి సూటిగా సమాధానం చెప్పకుండా … సృష్టిలో అన్నీ రెండు రెండుండడం సహజం కదా వకూ!…, రెండు కళ్ళూ , రెండు ముక్కుషోణాలూ , రెండు పెదాలూ …అంటూ వాటిని సుతారంగా ముద్దెట్టుకుని , రెండు అమృత కలశాలూ…వాటిపైన రెండు బిరడాలూ , … టైలర్ కి కూడా జంటలంటే ఇష్టమనుకుంటా!… అందుకే కలశానికీ , పై బిరడాకీ వేరు వేరు గదులు కుట్టాడు… అంటూ …వీ…టి…ని …’ అంటూ తన స్థనాలవైపు కళ్ళార్పి…‘…ఎక్స్ రే కళ్ళతో కాసేపు చూసి …’ అని అది చెప్పుకుపోతూంటే… …ఒళ్ళు విడిపోయి మీదికి లాక్కునుంటావ్… అన్నాను…
‘…అలాగే చేద్దామనుకున్నా!…కానీ తనే కొద్దిగా దూరం జరిగి… రెండివీ…అంటూ నా తొడలవైపు వేళ్ళు తిప్పుతూ సైగ చేసి …వాటి మధ్య కూడా రెండవీ!… అంటూ రెమ్మల్ని దువ్వుతూన్నట్లుగా , మరో సారి వేళ్ళతో సైగ చేసేసరికి ….. మరి ఇదొక్కటే ఎందుకుందో అంటూ ముందుకొంగి , నీ మొగుడి…దా…ని…మీద ఓ జెల్లకాయిచ్చుకున్నానమ్మా!…’ అని ఆగిపోయింది వకుళ , బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ…
…గోరు తగిలితే రక్తం చిందేలా ఎఱ్ఱబడిపోయిన దాని బుగ్గల్ని చూస్తూ ఉండిపోయాను…మాటల్తోనే దీన్నింతగా రెచ్చగొట్టాడా నా మొగుడూ!…అని కించిత్తు గర్వంతో అనుకుని… ఎటెన్షన్ కొచ్చేశాడా దాంతో!?… అన్నాను
…ఎప్పుడో!… చెక్కపేడుని కొట్టినట్టనిపించింది…దాంతో వెఱ్ఱెత్తి…పడిపోయానమ్మా మీఆయన మీద… …నెమ్మది వకూ!…ఒట్టి మనిషివి కాదాయె… పైగా బట్టలు నలిగిపోతాయి…ఆగు… అంటూ నాభుజాలట్టుకుని ఆపాడు… …తను ఒద్దంటున్నకొద్దీ నాలో…ఆ…కోరిక రెట్టింపైపోయిందమ్మా… నా జీవితంలో మొట్టమొదటిసారి , నా అంతట నేనే బట్టలిప్పిపారేసి …నీ మొగుడి మీద పడిపోయాను…నన్ను సుతారం గా పట్టుకుని , మంచం మీద పడుకో బెట్టి … తనూ తీరిగ్గా పైజామా , లాల్చీ విప్పేసి , నా పక్కన చేరడమాలస్యం… తాపడం ఐపోయాను నీ మొగుడికి… పొద్దున్న నువ్వు పిలిచినపుడే మేము విడివడత!… ’ అంది వకుళ… సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ… …అయితే నీ ప్రశ్న కి సమాధానం చెప్పనే లేదా!?… అన్నాను… ‘…చెప్పాడులే , మొదటి విడత తరవాత!…. నాకు కొసరి కొసరి డిసెర్ట్ తినిపిస్తూంటే నిలదీశాను… ఏంటిదీ! … అని… నాకూ , మధుకీ చెరొక బిడ్డనీ ఇవ్వాలికదా!… అంటూ నా మొగుడు చెప్పిన కారణాలే ఏకరువు పెట్టాడు… తన వల్ల మగపిల్లాడూ , మధు వల్ల ఆడపిల్లా వస్తే బాగుంటుందని నీమొగుడూ అన్నాడు…ఇద్దరూ కూడబలుక్కున్నారా! … అనిపించింది ఇందాకా నువ్వు చెప్తూంటే!…’ అంది వకుళ
…అలా కాకపోతేనో!?… అన్నాను … ‘…అదే నా భయమూనూ!…’ అంది వకుళ … ఇద్దరం ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయాం… ఏం చేయాలా అని…
…కాసేపు తరవాత వకుళే నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదించింది…‘…ఆ విషయం ఆలోచిద్దాంగానీ , ఒళ్ళూ , మనసూ రెండూ అర్పించేశానన్నావ్ కదూ ఇందాకా!…నాదీ అదే కేసు…కాస్త ఆలోచించు…మొదటిది పర్లేదు గానీ రెండోది వెనక్కి తీసేసుకోపోతే గొడవలైపోతాయి…. ’ అని సీరియస్ గా అంటూ!… … ఎంత సైకాలజీ చదువుకోకపోయినా మనసర్పించడం అన్న మాట తలపుల పుటల్లో దాచుకోవాలని నాకూ తెలుసులేమ్మా!… నీతో గనక అన్నాను గానీ!!… అని సాగదీస్తూంటే … ‘…. లేకపోతే డైవర్సులదాకా వచ్చీగల్దు… పిల్లల భవిష్యత్తేంకాను!… బంధువర్గంలోనూ ,సమాజంలోనూ మన పరువేంగాను!…’ అంది వకుళ… …ఒప్పుకుంటాను…ఆడాళ్ళం మనం సర్దుకుపోగలం… మన మగాళ్ళ బుర్రల్లోనూ ఎక్కించాలీ ఆలోచన!… అన్నాను… ‘…అంత తెలివి తక్కువ వాళ్ళేమీ కారులే మనవాళ్ళు!… ఐనా ఎందుకంటున్నావీమాట!?…’ అంది వకుళ … … ఈ మధ్య మధుకి నేను నచ్చుతున్నాను…శారీరికంగానేకాదు…మానసికంగా కూడానూ!… వకుళ అన్నింటికీ వాదన మొదలెడుతుంది… నువ్వేమో ఎంచక్కా చెప్పింది వింటావ్! …అవసరమైనప్పుడు సరైన సలహాలు ఇస్తావ్…అంటున్నాడు , గత రెండు మూడు నిద్దర్లల్లోనూ!… అన్నాను … ‘ఆహాఁ !…’ అంది వకుళ వెక్కిరింపుగా… … నిన్నరాత్రి ఏమన్నాడో చెప్తే నీ నవ్వులు మాయమైపోతాయి… అన్నాను ఉక్రోషంగా… ‘… అదీ చెప్పు!…వింటాను!!…’ అంది వకుళ చిరునవ్వుతో… ‘…సరే!…చెప్పేస్తున్నాను విను…వకుళ కన్నా ముందు నీతో పరిచయమైఉంటే నిన్నే పెళ్ళిచేసుకునేవాడిని!… అన్నాడు… ఈ మాట అనడం ఇది రెండో సారి…అంచేత చెప్తున్నాను… అన్నాను సీరియస్ గా… …వకుళ విరగబడి నవ్వింది… …ఛీ!…ఆపు , ఆ సిగ్గుమాలిన నవ్వూ!… అంటూ చెయ్యి విసిరాను… అది ముందర్నుంచీ సిధ్ధంగా ఉన్నట్లుంది…చులాగ్గా తప్పుకుని మళ్ళీ విరగబడి నవ్వింది… …కోపాన్ని అదుపు చేసుకుంటూ మౌనంగా ఉండిపోయాను… ‘…నా పిచ్చి సంధ్యా!…పొరుగింటి పుల్లకూర సామెత మర్చిపోయావా!?… నీ మొగుడూ అన్నాడు ఇదే మాట…మధు కన్నా ముందు నేను తారసపడుంటే నన్ను పెళ్ళి చేసుకునేదానివా!?… అని!…. అంచేత ఈజీగా తీసుకో!…’ అంది అది… …అంత తేలిక గా కొట్టేయకు…రెండు వైపుల్నుంచీ ముదురుతున్నాయి భావాలు… అన్నాను …ఇది సహజమే సంధ్యా!…మనమో నగో , చీరో కొనుక్కుంటాం…అందరూ మెచ్చుకుంటారు…ఐనా మరొకళ్లది చూసి ముచ్చట పడతాం… ’ …అని అది అంటూంటే … వాటికేముంది!…దొరికితే మనమూ కొనుక్కోవచ్చు… స్నేహితులైతే మార్చుకోనూవచ్చు…ఇది అటువంటిది కాదుగా!… అన్నాను … నేను చెప్పేదీ అదే!…కష్టపడి , ఓ ఇల్లు కట్టించుకుంటాం…అందరూ బాగుందంటారు…కానీ కొంతకాలం తరవాత మన సమాన ఫాయాలో ఉన్న మిత్రుల ఇళ్ళు చూసినపుడూ , వాటి సౌకర్యాలు ఏర్పాటు చేసుకోడం వీలు కానప్పుడూ ఏం చేయగలం!?… మహా అయితే టెంపరరీగా ఒకరి ఇంట్లో మరొకళ్ళం ఉండగలం…అదీ అందరికీ ఇష్టం అయితేనే!… శాశ్వతంగా కాదని గుర్తుంచుకోవాలి!!…’ అంది వకుళ… …బుధ్ధుందాలేదా?…జీవితాలకీ , ఇళ్ళకీ ముడి పెడతావేంటీ!?… అన్నాను కోపంగా ‘…ఇదీ అటువంటిదే! కాకపోతే మనం సొంతదారుకి అనుకోని బహుమతి ఇచ్చి , తిరిగొచ్చేటపుడు ఒక ఎదురుచూడని కానుక ని తెచ్చుకుంటున్నాం!…’ అంది వకుళ … … కాసేపు మౌనంగా ఉండిపోయాం… …మగాళ్లు కవలల భ్రమ లో ఉన్నారు…రిజల్టు బైటపడేదాకా వాళ్లనలాగే ఉండనిద్దామా!?…లేక కుండ బద్దలుకొట్టేద్దామా!?… అన్నాను… ‘…వాళ్లకి తెలియదని నేననుకోను…ఎలాగైనా పరువు దక్కించుకుందామని ప్రయత్నిస్తున్నారు…మరో మాట!…పుట్టిన పసిగుడ్డుకి పోలికలు స్పష్టంగా తెలుస్తాయా!?…రంగులో తేడా కొట్టొచ్చినట్లు ఉంటే తప్ప!… …ఎవరికి వాళ్ళు మాపోలికంటే మా పోలిక అని పొంగిపోతారు…మనమెందుకు బైటపడాలీ!?…’ అంది వకుళ… …మళ్ళీ ఆలోచనలో పడ్డాం… …నీకు సమస్య ఉందదనుకుంటా!…ఎందుకో చెప్తా విను…మిళింద్ వల్ల నీకు మగపిల్లాడూ , నాకు ఆడపిల్లా వచ్చే అవకాశం ఎక్కువ… మగపిల్లాడికి నీరంగూ , పోలికలూ రావడం సహజం… ఇబ్బందేమైనా ఉంటే నాకే!…వాడి రంగూ, పోలికల్తో ఆడపిల్ల వచ్చే ఛాన్సులు ఎక్కువ…అంచేతే రిజల్టుకి ముందే చెప్పుకోడం మంచిదనిపిస్తూందమ్మా!…అన్నాను… భయం భయంగా… ‘…ఎహె!…కంగారు పడకు… మిళింద్ ది ఎఱ్ఱటి ఎరుపేం కాదు!…’ అని వకుళ ధైర్యం చెప్పింది… …నాకన్నా ఫెయిరేగా!… అన్నాను…
This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000