This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000
కృష్ణ కిచెన్లో ఉన్నాడు,ఏదో సర్దుతూ. వాడిని చూడగానే ఎందుకో ఏడుపొచ్చేసింది రాధకి. తను కళ్ళనీళ్ళు పెట్టేది చాల అరుదు. అమెది మామూలుగా అన్నీ తట్టుకునే స్వభావం, కానీ వాడిని చూస్తే ఎందుకో వాడిని విడిచి చాల సేపయిందనిపించింది. ఏదో నరకం నుండి తిరిగివచ్చినట్టుగా ఉంది. రాధను అక్కున చేర్చు కున్నాడు కృష్ణ. ఆమె తల తన భుజమ్మీద పెట్టి ఏడుస్తుంటే ఓదార్పుగా వీపు నిమిరాడు. వెక్కిళ్ళతో ఆమె గుండె ఎగిసి పడుతుంటే పల్చటి బ్లౌజులోనించి ఆమె ఎత్తులు అతని ఛాతి మీద ఒత్తిడి పెట్టి వదులుతున్నాయి. వాడి మగతనం గట్టిపడి నిటారుగా అయింద. అది అంతగా ట్టించుకోలేదు కృష్ణ. “ఏమైంది అమ్మా?”అని అడిగాడు రాదని. తల ఎత్తి జేవురించిన ముఖంతో వాడి వంక చూస్తూ కళ్ళు తుడుచుకుంటూ, “ఏదో ఒక పరిష్కారం ఆలోచించాలిరా కృష్ణా. నాకిక ఓపిక లేదు”. “ఏమైనా మళ్ళీ చెయ్యిచేసుకున్నాడా?” “లేదు కానీ, మనకి సమయం తక్కువ. ఎప్పుడైనా మళ్ళీ రాద్ధాంతం చెయ్యొచ్చు. ఇవ్వాళ ఏదో చెప్పి తప్పించేశా”. “ఇంతకంటే హింస పడ్డావు కదా ఇంతకు మునుపు, ఇప్పుడెందుకు ఇంత బేలగా అయ్యావు? నేను అడ్డుకోనా రేపట్నించి?”. “వద్దు, వద్దు, ఇంకేమైనా చేస్తాడు, నువ్వు లేనప్పుడు. అవును, నేనే ధైర్యంగా ఉండాలి. ఊరికెనే, నిన్ను చూస్తే బాల్య స్నేహితుడిని చూసిన్నట్టు అనిపించింది ,అందుకే ఏడిచా”, అని నవ్వింది రాధ. “అలా నవ్వు. అన్ని సమస్యలూ తీరిపోతాయి. నువ్వు ఇక ఏమీ పని చెయ్యొద్దు. టీ పెడతాను, తాగుతూ కూర్చో. నేనే సర్దుతాను”,అంటూ రాధ వద్దంటున్న వినకుండా ఒక ఎత్తు స్టూలు తీసుకువచ్చి, ఆమెని బలవంతంగా దాని మీద కూర్చోబెట్టి టీ కాచసాగాడు. “ఇప్పుడు నేను చిన్నపిల్లనీ, నువ్వు అమ్మవా ?”, పేలవంగా నవ్వుతూ అడిగింది రాధ. “అవును. కదలకుండా కూర్చో. అమ్మకు అమ్మవటం కష్టం కదూ?”, అన్నాడు కృష్ణ . “ఏ అదృష్టవంతురాలికో నువ్వు మంచి భర్తవి అవుతావురా ; మీ నాయన కూడా అలానే ఉండేవాడు”, అంటూ ఆమె కళ్ళలో మళ్ళీ నీళ్ళు నిండాయి. “ష్ .. ఇంకేదైనా మాట్లాడు. మీ ఆస్పత్రి పేషంట్ల గురించి చెప్పు …”. మాటల్లో పని పూర్తి చేసి ఇద్దరూ అలవాటుగా వాడి గదిలోకి వెళ్లారు. వాడడక్కుండానే వాడి ఎదురుగానే బ్లౌజు, బ్రా విప్పి చెంగుతో ముందుపక్క కప్పుకుని కుచ్చెళ్లు,లంగా బొందు వదులు చేసి బోర్ల పడుకుని తల వాడి తట్టు పక్కకు పెట్టింది రాధ. “మందు ఏదమ్మా?” “మర్చిపోయా .. ప్లీజ్…తీసుకురావా, నా గుడ్దల దగ్గిర ఉంది”. అమ్మా నాన్న గది కెళ్ళి అయిన్టుమెంటు తీసుకువచ్చాడు,కృష్ణ. వస్తూ,వస్తూ నాన్న గురక పెట్టి నిద్రపోతుంటే చూసి నిట్టూర్చాడు “ఎలాంటి వాడు ఎలా అయిపోయాడు”,అని. వింతగా,ఇప్పటికి కూడా వాడికి ఆయన్ని చూస్తే అంత ఏవగింపు కలగటంలేదు, అమ్మను హింసిస్తున్నాడని కోపం తప్ప. తన గదిలోనికి వచ్చి రాధ వీపు మీది మచ్చల మీద మందు రాస్తూ అన్నాడు, “అవునూ, నువ్వు నా దగ్గిర్నించి వెళతావు కదా, వెంటనే నిద్రపోతున్నట్టుగా అనిపిస్తుంది. మరి మిగతా మచ్చల మీద ఎప్పుడు పూస్తావు మందుని?. మందు కూడా నా దగ్గిరే వదిలేసావు రెండు సార్లు”. “మిగతా …ఒహ్హ్ ..ముందుపక్కా? ఓపిక ఉంటే పూస్తాను లేకపోతే వదిలేస్తాను. ఎవరికీ కనిపించవు కదా?”. “కానీ నొప్పి?”. “ఉంటుంది, ఇవ్వాళయితే పూసుకోవలసిందే!”. “ఎందుకు?”. “అన్నీ చెప్పాలా?”. “చెబితే నీకుకుడా బాగుంటుందన్నావు?!” “పైభాగంలో కొరికాడు ఇవ్వాళ …” “ఒహ్హ్ ..” వీపు అయిపోయించి పిరుదులపైన చీర అంచు పట్టుకుని కిందకి లాగాడు సున్నితంగా లంగా తో పాటి. ప్యాంటి నపడటంతో నిరుత్సాహ పడ్డాడు. ప్యాంటి ని కూడా లాగితే కొంత మాత్రమే కిందకి దిగింది, ముందు పక్క ఇరుక్కున్నందువలన. కొంచెం వత్తిడి చేసాడు నడుము ఎత్తమన్నట్టుగా. “అలానే పుయ్యలేవా? హాయిగా ఉంది,నడుము లేపాలంటే ఓపిక లేదు…”. “అయితే నేనే లేపుతా ”, అంటూ ఆమె నడుము కింద చేతులు పెట్టి లేపాడు. కానీ రెండు చేతులు నడుమ్మీద ఉన్నందువలన ప్యాంటీని కిందకి దింప లేక పొయ్యాడు కృష్ణ. వాడి కష్టం చూసి నవ్వింది రాధ. “ఉండు లేపుతా ” అని నడుము లేపితే ప్యాంటీతో సహా పిరుదుల కిందకి దింపాడు. “అలాక్కాదు. అది పట్టినట్టుగా ఉంటుంది అక్కడ వదిలేస్తే. పూర్తిగా తీసెయ్యిరా ”. “ఎలానమ్మా?” “కిందనించిరా”. అరనిముషం పట్టింది కృష్ణకి అర్ధం చేసుకోవడానికి. సంతోషంతో ఉక్కిరి బిక్కిరైయ్యాడు అర్ధమయ్యి. ఆమె కాళ్ళ వైపు జరిగి చేతులతో చీరను లంగాతో సహా తొడలదాకా లేపి, లంగా కింద నుంచి కాళ్ళ మీదుగా నున్నటి తొడలను దాటి పిరుదులు మొదలయ్యే దగ్గిర దొరికింది, అంతకుముందు కిందకి దింపిన ప్యాంటి. పట్టుకుని కిందకి లాగి ఒక్కొక్క కాలునించి తీసేసాడు. చీరను, లంగాను అలానే పైనే వదిలేస్తే బాగుండదని మళ్ళీ కాళ్ళ దాకా చేర్చాడు కృష్ణ. “ఇప్పుడు మందు పూయి”, అన్నది రాధ. కృష్ణ ఊపిరి బలంగా తీసి వదులు తున్నాడు. వాడి మగతనం లేచిపోయి మారాం చేస్తోంది. కాళ్ళను దగ్గిరగానే ఉంచిపెట్టింది రాధ. వెనకనించి లీలగా కనబడే ఆమె క్రింది వెంట్రుకలను చూస్తూ, మందుపూస్తూ , కొంచెంగా పిరుదులను పిసకసాగాడు. ఆమెకి స్వర్గంలో ఉన్నట్టుగా ఉంది . కళ్ళు మూసుకుని చిన్నగా మూలగాసాగింది . ఆమె పిరుదులను వత్తుతూ సున్నితంగా మధ్య మధ్యలో వాటిని విడదీయసాగాడు కృష్ణ . ఆమె వెను చీలికా , మల ద్వారమూ వాడికి దర్శనమిచ్చాయి . వాడి అంగం నుండి రసం కారసాగింది . కిందకి వంగి ఆమె మల ద్వారాన్ని పరీక్షిస్తూంటే , ఆమె మదపు వాసన వాడి ముక్కుపుటాలకు తగిలింది . తన్మయత్వంలో కళ్ళు మూసుకున్నాడు కృష్ణ . తను చేయవలసిన పని మర్చిపోయి ఎంతసీపు అలా ఉండిపోయాడో వాడికే తెలియదు . వాడి స్పర్శ తాల్లూకు వత్తిడి తగ్గడంతో కొద్దిగా కదిలింది రాధ . ఈ లోకంలోకొచ్చిపడ్డాడు కృష్ణ . ఇంతలో , వాడికి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ”అమ్మా?”. “ఆ ..” మత్తుగా జవాబిచ్చింది రాధ. “నీకు ఓపిక ఉండదేమో తరువాత, ఇప్పుడే నిద్ర వస్తున్నట్టుంది కదా …ముందుపక్క మందు పూయనా?”. ఏమీ బదులివ్వక పొయ్యేసరికి ఇష్టం లేదేమో అనుకున్నాడు కృష్ణ. కాస్సేపు అయిన తరువాత చీర, లంగా ను యధా స్థానానికి నడుము పైకి తెచ్చివదిలేసాడు. “అయిపోయిండమ్మా ,ఇవాల్టికి,ఇక గుడ్ నైటా?”, అడిగాడు కృష్ణ. “ఉండు, నాకూ అదే అనిపిస్తోంది … అక్కడకూడా పూస్తావా ? అంటే ఇవాల్టి గురుతు మీద . నేను ఇటుపక్క తిరుగుతా , అని తిరిగి పడుకుని కళ్ళ మీద చెయ్యి పెట్టుకుంది రాధ. ఆమె స్థనాల మీద చీర కొంగు కప్పి ఉన్నది. ఆమె తన కొంగును తప్పించక పోయేసరికి తనే కొంగును తప్పించాడు . ఆమె కళ్ళు మూసుకునే తన చెరొక చేతితో ముచ్చికలభాగంలో మూసింది. కానీ వాడికి కనపడిన వక్షోజాలు దివ్యంగా దర్సనమిచ్చాయి. అలానే చూస్తుండిపోయాడు కృష్ణ వాటివంక . ఆమె కళ్ళు తెరవక , “కనబడ్డాయా గుర్తులు ? లేకపోతే వేళ్ళతో తాకి చూడు ”, అన్నది. మచ్చలు కొన్నే ఉన్నాయి , కానీ ఒక కొత్త గా చేసినట్టుగా ఉన్న పళ్ళ గుర్తు ఎడమ స్తనంమీద ఉంది , ఆమె చేత్తో కప్పిన భాగం కిందగా. మందు వేళ్ళకు పూసి ఆ గుర్తు మీద రాయటం మొదలెట్టాడు కృష్ణ. ఉత్సాహంలో, మరిచిపోయి చెరో చేత్తో రెండు వక్షోజాలని చిన్నగా వత్తసాగాడు. చిన్నగా మూలిగింది రాధ. తమాయించుకుని మళ్ళీ వేళ్ళతో మచ్చల పైన మందు రాయసాగాడు , కృష్ణ . ఇటు రాధకి వక్షోజాలు బరువుగా అయ్యాయి . కోరికలు విజ్రుభించి తన తొడల మధ్య లోయలో ప్రవాహంలా తయారైంది . కొద్దిసేపు మరిచి పోయింది,ఎవరితో ఉందో. వాడు పిసుకుతూంటే మైమరచి మూలిగింది . భయపడ్డా డో ఏమో వదిలేసాడు . అప్పుడు లోకంలో కొచ్చింది రాధ . ఎంత తప్పైనా, ఎంత మధురంగా ఉన్నది అని అనుకుంది . చీర కుచ్చెళ్ల దగ్గిర ముందే వదులుగా చేసినందువలన కొద్దిగా జారి బొడ్డు , దాని కింద భాగం పచ్చగా , నున్నగా ఆహ్వానిస్తున్నట్టుగా, ఉంది . అది చూసి పిచ్చెత్తి పోయింది కృష్ణకి . ఉండబట్టలేక అన్నాడు , “ఎంత అందంగా ఉన్నా వమ్మా ! నాన్నకి తెలివి లేదు ” “ఎందుకురా ?”. ఏమి జవాబివ్వాలో తెలియలేదు కృష్ణకి. బాగా అలోచించి , “ఏమో తెలియదు “,అనేసాడు . పెద్దగ నవ్వింది రాధ వాడి నోరు కట్టుబడి పోవటంతో. “సరే ఇక చాలు నాన్నా , లేస్తావా ? చాల థాంక్స్ రా . చీర కట్టుకుంటా , మాట్లాడుకుందాం కొద్దిసేపు . నిద్ర పోయింది . నువ్వు కూడా ఫ్రెషవ్వు , మందు అయిందేమో కదా చేతికి ”, అని కొంటెగా నవ్వింది పైజామా లోనించి తన్నుకువస్తున్నట్టుగా ఉన్న వాడి గూటాన్ని చూస్తూ . సిగ్గుపడి తలూపి బాత్రూము కెళ్ళి చేతితో తృప్తి పడి వచ్చి హాల్లో అమ్మ పక్కన కుర్చుని రాత్రి ఏ పన్నెండుదాకా మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయారు . మరుసటి రోజు మధ్యాన్నం కృష్ణ ఆఫీసుకి ఫోను చేసింది రాధ . “ఏమైందమ్మా ?”, అని వాడు కంగారుగా అడుగుతుంటే రాధ నవ్వి “ఏమికాలేదు . నీతో మాట్లాడాలి ”. “ఇప్పుడా ? ఇంటికొచ్చేదాకా ఆగలేవా ?”. “బయట మాట్లాడుకోవటం బాగుంటుంది ”. “ఎక్కడ కలుద్దామమ్మా ?”. “మా ఆసుపత్రి కఫేలో ”. “సరే ఉంటా ”, అని ఫోను పెట్టేసి పై అధికారికి చెప్పి రెండుగంటలు పర్మిషన్ అడిగి రాధను కలవడానికి బయలుదేరాడు కృష్ణ . పెద్ద దూరం కాదు ఆమె పనిచేసే ఆసుపత్రి వాడి ఆఫీసుకి . వాడు వచ్చేసరికి కాఫీ ఆర్డరు చేసి ఉంచింది రాధ . ఇద్దరూ ఒక మూల టేబులుంటే అక్కడ కూర్చున్నారు . ఆమె వంక చూస్తూ, “ఏమిటి అంత అర్జెంటమ్మా ? ”, అని అడిగాడు కృష్ణ . “నేను ఒక నిర్ణయాని కొచ్చా , కాఫీ తాగు , చిన్న పార్కుఉంది దగ్గిరగా, అక్కడ మాట్లాడుకుందాంరా ”, చుట్టూ చూస్తూ అన్నది రాధ . పది నిమిషాల తరువాత పార్కు లో బెంచిమీద కుర్చుని ఉన్నారు ఇద్దరూ. డిసెంబరు ఎండ మందంగా ఉంది . వాతావరణం ఆహ్లాదకరంగా ఉంది . “నీకొక విషయం తెలుసారా ? చలికాలంలోనే ఎందుకు ఎక్కువగా నెలతప్పుతారు ?”. ఆశ్చర్యంగా చూసాడు కృష్ణ రాధ వైపు , “ఎందుకు ?”,అని అడిగాడు . “వాతావరణం చల్లగా ఉంటుంది కదా , ఒకరి దగ్గిరగా ఒకరు ఎక్కువగా ఉండటం ఇష్టపడతారు , మగ , ఆడ ”. “అమ్మా , అస్సలు విషయం ..”. రాధ ఎక్కడో చూస్తూ , “చెబుతా ..నేను చెప్పేదాన్ని పూర్తిగా విను . అలోచించి సమాధానం చెప్పు . తొందర లేదు . కానీ ఇవ్వాళే చెబితే మంచిది . నీ నిర్ణయాన్ని పట్టి నేను ఇంకొక పెద్ద నిర్ణయం తీసుకోవాలి ”. “సరేనమ్మా , ప్రయత్నిస్తా ”. “నేను మీ నాన్న కోసం గర్భవతిని కావాలని నిర్ణయం తీసుకున్నా . అయన ఆరోగ్యం పాడవటం మొదలయితే ఎవరూ ఆపలేరు . ఇప్పటికే అన్ని ఛాయలూ కనిపిస్తున్నాయి . అయన కోసరం , మేము గడిపిన సంవత్సరాల సాన్నిహిత్యం కోసరం , నేను ఒక నిర్ణయాని కొచ్చాను . మనం ప్రయత్నిస్తే ,ఇప్పుడైనా తాగుడు మానిపించవచ్చు నేమో . నేను గర్భవతి అయితే అయన సంతోషించి నా కోసం , నా పుట్టబోయే బిడ్డ కోసం తాగుడు మానేస్తాడేమో చూద్దాం . ఆయన్నే అడిగి చూస్తాను ఒప్పు కుంటాడేమో.” “కానీ నువ్వే అన్నావూ … అయన వీర్యకణాలు తక్కు వుండొచ్చని ..” , కృష్ణ అడిగాడు. “ఉండు . తొందర పడవద్దు . ఆయనతో కాదు నేను గర్భవతిని అయ్యేది. వేరొకరితో “. ఎందుకో చివుక్కుమంది కృష్ణ హృదయం . అసూయ లీలగా అతని కళ్ళలో కనిపించి మాయమైంది . “ఎవరు …” బలహీనంగా అడిగాడు . అతని గొంతులో తేడా ఆమె గమనించలేదు . దూరంగా చూస్తూ …”నేను ఎవరంటే వారితో గర్భం తెచ్చుకోలేను . ఉన్న పరిస్థితి కంటే అధ్వాన్న పరిస్థితి మనకు వద్దు . అభాసుపాలవ్వడం తప్ప ఇంకొకటి ఉండదు .” ఉన్నట్టుండి కృష్ణకి అనిపించింది , “కృత్రిమ గర్భమా ..?” అంటూ ఆపేసాడు . “అది కూడా అవ్వకపోవచ్చు . చాల డబ్బు ఖర్చు కూడా . నాకు మాత్రం సహజమైన పరిస్థితులలో, వీలైనంతగా ప్రకృతికి అనుగుణంగా వెళ్ళాలని ఉంది . కృత్రిమం , నువన్నట్టు కృత్రిమమే కదా ?!” . వాడు మౌనంగా ఉంటే తనే అన్నది , “ నీ సహకారం కావాలి ..అంతా నీ మీద ఆధారపడి ఉన్నదిరా ”, బ్రతిమిలాడుతున్నట్టుగా అడిగింది రాధ. “నేనా ? ఎలా ?”. అంత సేపటి తరువాత వదివంక ఆప్యాయంగా చూసింది రాధ , “ నువ్వే నా కాబోయే బిడ్డకి తండ్రివి కా ”. అవాక్కైయ్యాడు కృష్ణ . కొన్ని క్షణాల తరువాత తేరుకుని ,“కానీ .. అదెలా సాధ్యం ? సంఘం …మనుషులు …ఇటువంటిది ఎప్పుడైనా జరిగిందా ? నీకు ఫర్వాలేదా ? ఏమీ పాలుపోక ఈ పని చేస్తున్నావా ?”, వెంటవెంటనే అడిగాడు కృష్ణ. “అవన్నీ నాకు వదిలిపెట్టు . నేను చాల ఆలోచించా . మనం చెప్పకపోతే ఎవరికీ తెలియదు . మీ నాన్నకి కూడా . మీ నాన్న బిడ్డనే కనబోతున్నాను, అందరి దృష్టిలో , ఆయన దృష్టిలో కూడా . బాగా ఆలోచించు . మన కుటుంబం ముక్కలైపోదు . ఇందాక అన్నానే, నా నిర్ణయం పెద్ద్దగా ఉంటుందని , నువ్వు ఒప్పుకున్నా, లేకపోయినా ? అదేంటో తెలుసా ? దీనికి నువ్వోప్పుకోకపోతే , మీ నాన్నతో నేను ఇక ఉండను . విడాకులు తీసుకుంటా. ఆ తరువాత అయన ఆరోగ్యం ఇంకా క్షీణిస్తుంది . అది మనకవసరమా ? ఇన్నేళ్ళ సాన్నిహిత్యం వలన ఆ మాత్రం చెయ్యలేమా ?” “కానీ నేనే ఎందుకు , నువ్వు ఎంత అందంగా ఉంటావు …ఎవరైనా ఎగిరి గంతేసి …”. “చెప్పాను కదా, గుట్టుగా ఉండదు కదా. పైగా నాకొక మనసుంది . అది మీ నాన్న తరువాత ఈ కొద్దిరోజులలోనే ఇంకొక వ్యక్తికిచ్చానంటే , అది నువ్వే ”. “అంత అదృష్ట వంతుడినా? కానీ సహజంగానే నీకొడుకుగా నేనంటే నువ్వు ఇష్ట పడతావు కదా !”. “నిన్ను కొడుకుగానే కాదు ; భాగస్వామిగా , స్నేహితుడిగా , ప్రియుడిగా , భర్తగా భావిస్తున్నాను . ఈ కార్యానికి నువ్వే నా భర్తవి . కానీ మీ నాన్న మాత్రం ఎప్పుడూ నా భర్తే , నీకు కూడా అదే సమ్మతి అనుకుంట కదూ ”, మొదటిసారి నవ్వుతు అన్నది రాధ . వాడు ఒప్పుకోకపోతే విడాకులే తీసుకుంటానని అనడానికైతే అన్నది , కానీ ఆలోచిస్తే అది అయ్యే పని కాదని ఆమెకు తెలుసు . ఏదో, పరిస్థితి ఎంత క్లిష్టంగా ఉందో వివరించడానికి మాత్రమే ఆమె అలా కృష్ణతో అన్నది. మరో విషయం ఏమంటే అంతా నిజామే చెప్పినా ఒక విషయం ఆమె చెప్పనేలేదు కృష్ణకి . భర్తకే కాదు, తనకే మరొకసారి తల్లి నౌ దామని కోరికగా ఉందని . మనసులో చాలా ఆనందంగా ఉన్న ఇది అయ్యేపనా అని ఆలోచించసాగాడు కృష్ణ . పక్కన కూర్చున ఆమెను కొత్త దృష్టి తో చూసాడు కృష్ణ . లైటు కాటన్ చీర లో , మరూను రంగు బ్లౌజు వేసుకుని మెడలో నల్ల పూసలదండ , నుదిట మీడియం సైజు బొట్టు , పాపిటిలో రవంత సింధూరం , కళ్ళకు కాటుకతో సీరియస్గా చాలా ముచ్చటగా ఉంది రాధ . “ఏంటి అలా చూస్తున్నావు ?” అని అడిగింది రాధ . ‘ఏమిలేదు , ఇంత అందాన్ని ఎం చెయ్యను అని ”. విశాలంగా నవ్వింది రాధ . “అంటే ఒప్పుకొంటున్నావా ?”. “మనందరి మంచి కి అదొక్కటే దారిలా కనిపిస్తున్నదమ్మా ”. “అంతేకాని నా అందం ప్రమేయం ఏమీ లేదా ?”, బుంగమూతి పెట్టి అడిగింది రాధ. “ఎం చెయ్యను , ఎలాగున్నా భరించాల్సిందే కదా ?”, నవ్వుతూ అన్నాడు కృష్ణ . “నిన్నూ ..ఇంటికి రా చెబుతా ” అని వాడి చెయ్యి మీద చిన్న దెబ్బ వేసింది రాధ , నవ్వుతూ.. సాయంత్రం కృష్ణ ఇంటికొచ్చేసరికి ఏడు గంటలైంది. తలుపు తీసింది రాధ. యధాప్రకారం, రమేష్ ఇంట్లో లేడు. ఒంట్లో జ్వరంగా ఉందనికాస్సేపు పడుకుని అరగంట క్రితమే తాగడానికి బారుకి వెళ్ళాడట రమేష్. సల్వారు కమీజ్ వేసుకుని ఉన్నది రాధ . “ఫ్రెష్ అయి రా, టీ తాగుదూగాని”, అని కిచెను లోపలి కెళ్ళింది. మొహం, కాళ్ళు చేతులు కడుక్కుని, కిచెనులోకెళ్ళాడు కృష్ణ. రాధా టీ కలుపు తున్నది. వెనకనించి ఆమె నడుము చుట్టూ చెయ్యేసి , “చీర కట్టుకోలేదు? మచ్చలు పోయాయి కదా ?” అన్నాడు. “చీర కట్టుకుంటే మందు పూస్తావని భయం వేసింది ” అనింది రాధ నవ్వుతు. “పద హాల్లో కూర్చుందాం”. “వంట ఎవరు చేస్తారురా ?” “నేను హెల్ప్ చేస్తానమ్మా”. “ఇప్పుడు, వంటలో కూడానా ?”. “నేర్చుకోవాలికద, స్త్రీలను సమంగా చూడాలంటే ”. సోఫా మీద పక్క పక్కన కూర్చున్నాక ఎం మాట్లాడాలో ఇద్దరికీ తెలియక కొంచెం ఇబ్బందిపడ్డారు . రాధే టీ.వీ ఆన్ చేసింది . ఆమె చెయ్యి తన చేతిలోకి తీసుకుని కృష్ణ , “ఇదెలా చెయ్యాలో నాకు పాలుపోవడం లేదమ్మా.” “అంతా నాకొదిలిపెట్టు . రాత్రి మీ నాన్న నిద్ర పొయ్యాక మాట్లాడుకుందాం . ఇప్పుడు కాస్సేపు ఇలానే కూర్చుందాం ”. టీ.వీ.చూస్తూ ఆమె చెయ్యిని మడిమ నుండి భుజం దాక నిమురుతూ ఉన్నాడు కృష్ణ . ఆమెకి చాలా బాగున్నది తన కొడుకు – ఇప్పుడు మనసిచ్చినవాడు – పక్కన కుర్చుని అలా తనతో సమయం గడుపుతుంటే . వాడిని టీజ్ చేస్తునట్టుగా “ఎం చేస్తున్నావు రా ? అమ్మంటే గౌరవమ్ లేదా ? ఇలా చెయ్యొచ్చా ?” అని అడిగింది రాధ కొంచెం సీరియస్గా . “మా అమ్మంటే ఎంతో గౌరవమ్ నాకు . కానీ అప్పుడప్పుడు ఇష్టం ఎక్కువైతే ఇలా అవుతుంది ”. “ఇది ఇష్టం చూపించే విధానమా ?”. “నాకు తెలిసినంత వరకూ . ఎంతైనా కొడుక్కి నేర్పాల్సినది అమ్మే కదా ?” “మాటలు బాగానే నేర్చావు ”. “చేతలు నువ్వు నేర్పించు ”. “అవసరంలేదు. నాలుగు రోజుల్నించి చూస్తూనే ఉన్నా. అమ్మనికుడా చూడకుండా …..”. “ఎం చేశాను?మందు పూశాను అంతే కదా?”. “సిగ్గులేకుండా నా చేత అన్నీ విప్పదీయించావు”. “ఒప్పుకుంది నువ్వే కదా? నేనేమి బలవంత పెట్టలేదు”. ”అబ్బో, పెద్ద ఆపితే అగేటట్టు ”. “ఆపి చూడు, ఆగకపోతే అడుగు ”. ఆమె శరీరం వేడెక్కి పోయింది వాడి మాటలకీ, చేతలకీ . కృష్ణ పైజమా తట్టు చూసి పెద్దగ నవ్వింది . “ఎందుకు నవ్వుతున్నావమ్మా?”. “ఏమైనా గుడారం వేస్తున్నావా? వెళ్ళు మీ నాన్నను తీసుకురా , వంట చెయ్యాలి “, అంటూ లేచింది . వాడు వణుకు తున్న చేతులతో ఆమె చేతిని వదిలిపెట్టలేదు . సున్నితంగా చెయ్యి వదిలించుకుంది రాధ . “రాత్రి మాట్లాడు కుందాం రా . కొంచెం ఓపికపట్టు నాన్నా.. ”, అని వాడి బుగ్గలు నిమిరి లోనికి వెళ్ళిపోయింది రాధ . కాసేపాగి వాడు వెళ్లి నాన్నను తీసుకొచ్చాడు . ఆయనకు జ్వరమెక్కువైంది . అన్నమేమీ తినకుండా వెళ్లి పడుకున్నాడు . రాధ వెళ్ళింది విచారించడానికి . “ఏమీ లేదులే . పొద్దునకల్లా పోతుంది . టాబ్లెట్లు ఉంటే ఇవ్వు ” ,అని కళ్ళు మూసుకునే జవాబిచ్చాడు రమేష్. తన దగ్గిర ఏవో టాబ్లెట్లు ఉంటే ఇచ్చింది రాధ . “అదేదో కడుపురావటం కోసం మందన్నావు ,దొరికిందా ?”, కళ్ళు తెరిచి ఆమె వంక చూస్తూ అడిగాడు రమేష్ . “ఆ ..అదా ? దొరికింది . చూపిస్తా ..” అని తన హ్యాండ్ బాగు తీసి నాలుగు టాబ్లెట్ల షీట్లు చూపించింది . ముందుగానే కొన్ని కాల్షియం టాబ్లెట్లు , ఫోలికాసిడ్డు టాబ్లెట్లు పెట్టుకున్నది ఇటువంటి సమయం కోసం . “సరే . మొదలెట్టు . నేనేం చెయ్యాలి ?”, అడిగాడు రమేష్ . “మీరు మీ మగతనం చూపించాలి ”, అంటూ కొంచెం రెచ్చగొట్టే విధంగా మాట్లాడింది రాధ . “ఇప్పుడేనా ?” . “లేదు కానీ, ఒక మాట ఇస్తారా ? కడుపైన తరువాత మద్యం మానేస్తారా ?”. “అది మగాడి హక్కు . నువ్వు అడగటానికి ధైర్యమెలా వొచ్చింది ? ”, ఉరిమి చూస్తూ అడిగాడు రమేష్ . “ఏమిలేదులెండి మన బిడ్డ కోసం …” “బిడ్డను పెంచాల్సింది నువ్వు . నేను కాదు ”. “ఇదికూడా సిద్ధాంతమేనా ?” “విసిగించక వెళ్ళవే లంజా . రెండు తన్నగలను . ముందు నీ గొడ్రాలితనం పోయేట్టు చూసుకో ”, అని పడుకున్నాడు రమేష్ . కళ్ళ నీళ్ళతో వెళ్లిపోయింది రాధ . “చాలా మారిపోయాడు . అస్సలు నేను పెళ్లి చేసుకున్న నా భర్తేనా ? ఇంకా నయం . ఇతనితో గర్భవతి కావటం లేదు ” అనుకుంటూ టేబుల్ సర్ద సాగింది, అన్నాలు తిందామని . మవునంగా భోంచేశారు తల్లీ కొడుకులు, ఇంకా రమేష్ నిద్రపోయాడో లేదో అని. కాస్సేపైనాక గురక వినిపించింది . చిన్నగా నవ్వుతు చూసాడు కృష్ణ అమ్మ వైపు . తనూ నవ్వింది . త్వరగా సర్ది రాధ కోరిన మీదట హాల్లో కూర్చున్నారు . “ఇవ్వాళ చీర కట్టుకోవలసిన అవసరం రాలేదు కదూ ?” అన్నాడు కృష్ణ ఏదో ఒకటి ప్రారంభించాలని . జవాబివ్వక రాధ , “మందు పూస్తావా ?” అన్నది . “సరే పద ” అని ఇద్దరూ వాడి రూములో కెళ్ళారు . “చీర కట్టుకోమంటావా?”, నెమ్మదిగా అడిగింది రాధ, భర్తకి నిద్రా భంగం అవుతుందని. “అనవసర శ్రమ కాదూ ?”. “నీకోసరం కాదు ”. “సరే కట్టుకో ”. ఆమె గది బయటికి వెళ్లబోతుంటే ఆపాడు , “ ఇక్కడే కట్టుకుంటావా అమ్మా?”. “ఛీ . . పాడు …” “ప్లీజ్ ..” “సరే . కానీ …”. “అంతా పోకిరిఆలోచనలు ”అంటూ వెళ్లి చీర బ్లౌజు తెచ్చి పక్క మీద పెట్టింది రాధ. చీరను మడత విప్పి చుట్టూ కప్పుకుని జాగ్రత్తగా , శరీరం చాలా వరకూ వాడికి కనపడకుండా, సల్వారు కమీజు తీసి పక్కమీద పెట్టి బ్లవుజు వేసుకుని చీరకట్టేసి, తల జుట్టు సరిచేసుకుని ,వాడిని చూసి నాలిక బయట పెట్టింది రాధ, తనే గెలిచినట్టు . “ఇదన్యాయం ” అని నవ్వుతూ అన్నాడు కృష్ణ . “ఎందుకు ? నువ్వు చెప్పినట్టే నీ ముందే మార్చుకున్నా చీరెని . కాదా ? తగిన శాస్తే సస్తే జరిగింది అబ్బాయిగారికి . ఇసారి అడిగేటప్పుడు జాగ్రత్తగా అడుగు , సరేనా ?”. వాడు దగ్గిరకు రాబోతుంటే , “ఆహా … ఇది మనం కుదుర్చుకోలేదు ”, అంటూ దూరం జరిగింది రాధ . “సరే వెనకవైపే చూస్తాలే . లేకపోతే ఉన్నదానికే మోసం వస్తుంది ”, అని వాడు అంటుంటే కిల కిల నవ్వింది రాధ . చటుక్కున ముందుకు వచ్చి ఆమె నోటిని మూసాడు కృష్ణ . “ఫర్వాలేదులే , నిద్రపోతే మీ నాన్న రేపే లేవటం ”, అన్నది రాధ . “కాటుక పెట్టుకు రమ్మంటావా ?” . “మందు పూసేది కింద కదా ?” అని వాడు అంటుంటే ,“నువ్వూ …” అంటూ తన గది కెళ్ళి కాటుక పెట్టుకుని బొట్టు సరిచేసుకుని వచ్చింది రాధ . “ఇప్పుడు చెప్పండి మాట్లాడుకుందామా, మందు పూస్తావా ?” “నీ ఇష్టం అమ్మా ” “సరే మనం ముందు ముందు మన కార్యక్రమం ఎలా చెయ్యాలో మాట్లాడుకుందాం , హాల్లో కుర్చుని . తర్వాత ఇక్కడి కొద్దాం ”. టీ కాచి చెరో కప్పులోపోసి తీసుకొచ్చింది రాధ . ఇద్దరూ సోఫా మీద కూర్చున్నారు . వాడి వంక చూస్తూ అడిగింది రాధ ,“నీకు మొదటసారి కదూ ఆడదాంతో ?”. అవునని తల పంకించాడు కృష్ణ . “అదృష్టవంతురాలిని రా . మనిద్దరం మరింత చేరువవ్వ్వాలి . మనసులు ఎకమవ్వాలి . అప్పుడే మనం చెయ్యబోయే దానికి అర్థం ఉంటుంది . మనం భార్య భార్తలమవబోతున్నాం ఈ కార్యక్రమానికోసం, అందుకే సాంప్రదాయ కంగానే చేద్దాం, సరేనా? నేను ముందే చూసాను కాలెండరులో మూడు రోజుల తరువాత మంచి రోజు . అప్పటివరకూ నువ్వు చేతితో తృప్తి పడకూడదు . నీకు ఎలా నచ్చేట్టు ఉండాలో చెప్పు . నీ కోసరం ముస్తా బవుతా . ఆ రోజు నువ్వు తలంటి పోసుకో , అంతే చాలు . మిగతా అంత నేను చేస్తా . సరేనా ?” అంది , వాడి బుగ్గల మీద వేళ్ళతో రాస్తూ , “మీ నాన్న సంగతి ఇక నేను చూసుకుంటా , పద మందు రాద్దూ కానీ ”. వెళ్లి పక్క మీద బోర్ల పడుకుంది ,రాధ, యధాప్రకారంగా . ఏదో అడగ బోయి ఆమె పక్కనే కూర్చున్నాడు, పక్క మీద కృష్ణ . బ్లవుజు హుక్కులు విప్పింది రాధ కొంచెంగా ఛాతిని లేపి . మందు తీసి ఆమె వీపుమీద పూయసాగాడు కృష్ణ . మచ్చలు బాగానే పోయాయి . చర్మం నున్నగా ఉన్నది . ఇంతలో రాధ నడుము కొద్దిగా లేపి కుచ్చెళ్ల ను వదులు చేసి మళ్ళీ పడుకుంది . చేతిని యధా ప్రకారం కిందకి పోనిచ్చి నడుము దగ్గిర చీర అంచు పట్టుకుని కిందకి లాగాడు కృష్ణ . సులువుగా వచ్చేసింది కిందకి చీర . ఆనందంతో వాడి మోము విప్పారింది . తన కోసరమని ప్యాంటి నే కాదు , లంగా కూడా వేసుకోలేదు రాధ . వాడి చెయ్యి ఇంకా తన పిరుదులమీద పడకపోయే సరికి మత్తుగా అంది , “అలసిపోయావా , వెళ్ళనా ?”. “థాంక్స్ అమ్మా “, అన్నాడు . నవ్వుకుంది రాధ అర్ధమయి . ఆమె దగ్గిరనుంది ఘాటైన మదపువాసన వస్తున్నది . సంకోచించకుండా కిందకి వంగి గట్టిగా గాలిపీలుస్తూ వాసన చూసాడు కృష్ణ . “మ్..మ్ ..” అంటూ మూలిగింది రాధ . మందు రాసి కొంచెంగా పిసికాడు పిరుదులను . మళ్ళీ మూలిగింది రాధ . ఆమె చీలికలో వేలుపెట్టి రాయపోయాడు కృష్ణ . తన్మయత్వంలో మూలిగింది రాధ , ”వద్దు నాన్నా , ఇప్పుడు వద్దు . కొద్దిరోజులు ఆగు. నీ భార్య అయ్యాక అన్నీ చేద్దువు గాని. మన కలయిక తరువాత చేద్దువుగాని . ఇప్పటికి ఇక చాలు రా, కంట్రోలు చేసుకోవటం నా వల్లకాదు . ముందు వైపు పూయి ” అంటూ వెల్లకిలా తిరిగింది , పైటను తొలగించి బ్లవుజు ను పూర్తిగా తీసేస్తూ . “చూసావా ఇందాక అన్యాయమన్నావు. న్యాయంగా వేచివుంటే అన్నీ దొరుకుతాయి “. ఏ ఆచ్చాదన లేకుండా కనపడిన వక్షోజాలని చూస్తూ అలానే ఉండిపోయాడు కృష్ణ . “నిన్ను ఇలా ఎన్ని సార్లు చూసినా తనివితీరదమ్మా .” “ముందు ముందు అలసి పోతావులే , చూసి చూసి బోరు కొట్టి ”. “ఏమో, అలా అవుతుందా ?”. “మీ నాన్నకి కాలా ?”. “నాన్న పిచ్చివాడు ..”. “అలా అనకూడదు . అయన నా భర్త “. “మరి నేను?”.. “ఇంకా కాలేదు కదా! అప్పుడు అందువు కానీ. అప్పుడు కూడా నువ్వనవని నాకు తెలుసు. నువ్వు చాలా మంచివాడివిరా ”. ఆమె వక్షోజాలమీద మందుపూసి తరువాత కొంచెంగా వత్త్తుతూ కిందకి వచ్చాడు . నెమ్మదిగా వాటిని కిందనుండి ఎత్తి చూసాడు . కళ్ళు మూసుకుంది రాధ. కింద ఆమె పరిస్థితి చెరువులా అయింది. అప్పుడు చూసాడు కృష్ణ , లంగా ప్యాంటీ వేసుకోనందువలన, చీర కుచ్చెళ్లు తీసేసిన తరువాత చీర బాగా కిందకి జారింది. బొడ్డుకింద దాదాపు నాలుగు అంగుళాలు కిందకున్నది ఆమె చీర. బొడ్డూ ,దాని కింద ఎత్తుగా ఉన్న పొత్తికడుపు భాగాన్ని తన్మయత్వంలో చూస్తుండిపోయాడు కృష్ణ . ఆమె పొట్ట లోనికే ఉన్నది . తన చెయ్యిని కిందకి తీసుకు వెళుతుంటే పట్టుకుని ఆపి కళ్ళు తెరిచి తల అడ్డంగా ఊపింది రాధ, “వద్దన్నుట్టుగా ”. వాడి తట్టు చూస్తూ అన్నది , “వేచి చూడు ఇంకా బాగుంటుంది …మూడురోజుల తరువాత ..అప్పటిదాకా నన్ను రెచ్చగొట్టొద్దు. నువ్వే తమాయించు కాకపోతే నేను ఇప్పుడే నీకు లొంగి పోతాను. నీకు నన్ను సక్రమంగా , సంప్రదాయపరంగా, ప్రేమతో, శుభంగా సమర్పించుకోనీరా ..”. ఆ మాటలు విని కదిలిపోయాడు కృష్ణ . వాడి కళ్ళలో నీళ్ళు నిండాయి . “వద్దమ్మా , అలా సముదా యించొద్దు. ఏమి చెప్పినా చేస్తా . ఇంకొక వందేళ్ళు వేచి ఉండమన్నా ఉంటా నీ కోసం. ఏదో ఉత్సాహంలో నీ భావాల సంగతే మర్చిపోయా”. “నీ మాటలు విని చాల సంతోషంగా ఉన్నా, అలా మాట్లాడకు నాన్నా. నా ముద్దుల బిడ్డవి నువ్వు. నా అందాల రాకుమారుడివి“, అంటూ లేచి వాడిని గుండెలకి హత్తుకుంది రాధ. వాడిలో కామ కోరిక మాయమయి , ప్రేమ చోటు చేసుకుంది. “ఇక నేను వెళతాను రా. ఒక్క మాట, వచ్చే రెండు రోజులూ నన్ను ఇలా తాకవద్దు, సరేనా, అంది బుగ్గ నిమురుతూ ”. “అలాగే నమ్మా ”. ఆవిడ కోరిన ప్రకారం భక్తిగా చూసాడు కృష్ణ రెండురోజులూ ఆమెను. నాన్న జ్వరం తగ్గ లేదు. కానీ అతను తాగుడు మానలేదు. బహుశా అందుకేనేమో జ్వరంకుడా తగ్గలేదు . అమ్మ చెప్పినది మూడోరోజు ,ఆదివారం.శనివారం రాధ ఆస్పత్రికి సెలవు పెట్టింది, తన కొలీగు చెల్లెలి పెళ్లట,మధ్యాన్నం నించీ అక్కడే వాళ్ళ ఇంట్లో ఉంటానంది, రాత్రికి తిరిగి ఇంటికి వస్తానని. హోటలు నించి తెప్పించుకుని తినమని కృష్ణను రిక్వెస్ట్ చేసింది . రాధకి అనిపించింది, కృష్ణ ఎంత ఉత్సాహంగా ఉన్నా, తనను ఎంత ఇష్టపడుతున్నా, ఈ కార్యక్రమమంలో వాడే ఎక్కువత్యాగం చేస్తున్నాడు.”ఆడదానితో వాడి మొదటిసారి కలయిక తనకు సమర్పిస్తున్నాడు. అందుకే ఈ కలయిక మరపురానిదిగా చెయ్యాలి వాడికి. తన శరీరాన్ని, మనసుని పూర్తిగా అర్పించుకోవాలి. తన భర్తగా,ప్రియుడిగా అలరించాలి. వాడికోసమలంకరించుకుని, పెళ్లికూతురిలా తయారవ్వాలి. కృష్ణా ,ఖబడ్దార్! ఎలా ఏలుకుంటావో ఏమో!”,అనుకుని నవ్వుకున్నది రాధ. “ఏంటి మేడం నవ్వుకుంటున్నారు?”, బ్యూటీషియను అడిగింది రాధను. “అబ్బే ఏమీ లేదు…” అని జవాబిచ్చింది రాధ. అస్సలు విషయమేమంటే తన కొలీగు చెల్లి పెళ్లి సాయంత్రముంది.పగలు పెద్ద కార్యక్రమమేమీ లేదు. ఆ నెపం మీద బ్యూటీ పార్లరుకి వెళ్లి మెహంది డిజైనులు చేతులకు, దాదాపు మోచెయ్యి దాక వేసుకున్నది రాధ. చేతి, కాళ్ళ వేళ్ళ గోళ్ళను అందంగా మనిక్యూరు చేయించి రంగు పూయించింది. ముఖానికి కూడా మేకప్పు వేయించింది. సాయంత్రం పెళ్ళిలో కొంతమంది కొలీగులు అడిగారు, “నువ్వేంటే పెళ్లి కూతురిలా తయారయ్యావు” అని. “ఆ ఏమిలేదు, చాల రోజులైంది పార్లరుకి వెళ్లి, టైం దొరికితే వెళ్ళా “,అన్నది రాధ. “ఏమో మీ అయన కోసరమేమో అనుకున్నాం”, అని కొందఱు తెలిసిన వాళ్ళు హాస్యం చేసారు. వాళ్ళతో మాత్రం, “అవును అయన కొరకే. ఏవేవో కోరికలు ఆయనకి”,జవాబిచ్చింది రాధ, కృష్ణని మనసులో పెట్టుకుంటూ. “పోనిలే, ఏవైనా కోరికలైతే ఉన్నాయి కదా, మా అయన లాగా కాకుండా ..” అని నవ్వి వొదిలేశారు అంతటితో. రాత్రి టాక్సీ మాట్లాడుకుని వచ్చింది రాధ ఇంటికి. రమేషుకు కొంచెం జ్వరం తగ్గిందేమో, బాగా తాగి పడుకున్నాడు అప్పటికే. కాలింగుబెల్లు మోగితే తలుపు తెరిచి , రాధను చూసి నివ్వెరపోయాడు కృష్ణ. ఆమె మేకప్పూ, మెహేన్దీ డిజైనులో మరింత ఇంపుగా ఉన్న చేతులూ, అందమయిన, షేపు చేయించిన కనుబొమ్మలు,వాడిని చకితుడిని చేసాయి. అలానే చూస్తూండిపోయాడు ఆమెతట్టు. ఇంట్లోకొచ్చి తలుపు మూసి రెండు చేతులూ నడుము మీద పెట్టి, తల ఎత్తి వాడి తట్టు ధిక్కారంగా చూస్తున్నట్టుగా, “ఎలావున్నాను”, అని పోజు పెట్టింది రాధ. “ఇది మరీ అన్యాయం. నన్ను ఎందుకు ఇలా రెచ్చగొడతావు?”, అని కృష్ణ అంటుంటే కిలా కిలా నవ్వి లోపలి కెళ్లిపోయింది. కొద్దిసేపుండి ఆమె వెనకే బయలుదేరాడు కృష్ణ. రాధ తన గదిలోకి వెళ్లి, బెడ్ లైటు వేసి బట్టలు మార్చుకునే ముందు చీర, బ్లౌజు, లంగా అల్మిరా నుంచి తీసి పక్క మీద పెట్టింది.ఆమె తలుపు దగ్గిరగా వేసింది కానీ గడియ పెట్టలేదు. కర్టను మాత్రం దగ్గిరకు లాగింది. కృష్ణ ఎవరో నడిపించినట్టుగా తలుపు తెరిచి కర్టను పక్కకు లాగి రాధనే చూడసాగాడు.ఎందుకో కృష్ణ వస్తాడని రాధకి ముందే అనిపించింది. తలుపు దగ్గిర నిలబడిన కృష్ణను చూసి చిరునవ్వు నవ్వింది. అప్రయత్నంగా, నిద్రపోతున్న భర్త తట్టు చూసి, మళ్ళీ కృష్ణ వైపు దృష్టి మరలించింది. కృష్ణ వచ్చినదెందుకో ఆమెకర్ధమయింది.వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ, పక్క మీద కూర్చుని తన సల్వారుని, ఒక్కొక్క కాలు నించి తీసేసి కమీజులోనే నిలబడింది రాధ. ఆమె మోకాళ్ళ కిందదాకా వచ్చింది కమీజు. నెమ్మదిగా వాడి వైపు నడిచి వాడికి అయిదారు అడుగుల దూరంలో నిలబడింది రాధ. ఆమె కమీజు పక్క చీలికలు దాదాపు పై తొడల దాకా ఉన్నందువలన ఆమె నడిచినప్పుడు అవి వేరయి ఆమె తొడలు కనపడుతున్నాయి వాడికి. మరింత ధిక్కారంగా వాడి తట్టు చూస్తూనే కమీజుని, దాని వెంబడి లోన వేసుకున్న స్లిప్పుని రెండు చేతులూ ఎత్తి తీసేసింది రాధ. బ్రా, ప్యాంటీలో తన అందాలు ఒలకబోస్తూ వాడి వైపు తిరిగి నడుమ్మీద చేతులేసి నిలబడి వాడి కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూసింది రాధ. కృష్ణ ఆమెని ఇదే మొదటిసారి, ఇలా, దాదాపు నగ్నంగా చూడటం.ఆమె అందం చూడటానికి రెండు కళ్ళూ సరిపోవటంలేదు వాడికి. పచ్చని ఆమె శరీరం మీద గోరింటాకు డిజైను …,అక్కడక్కడా చేరిన స్వేద బిందువులతో , బెడ్ లైటు కాంతిలో మెరుస్తున్న ఆమె ముఖం, లిప్ స్టిక్కుతో మరింతగా కవ్విస్తూ వున్న పెదవులు, అందమయిన కాటుక కళ్ళూ, పాపిటలో సింధూరమూ, ఇంపయిన కనుబొమ్మలు, మెడలో తాళి బొట్టు, బంగారు గొలుసు, బ్రాకే అందాన్నిస్తూన్న ఆమె స్తన ద్వయం, లోతయిన బొడ్డు,చిన్న పొత్తికడుపూ, ప్యాంటీ మూసిన ఆమె మర్మావయవం, నున్నని అరటి బోదెల్లాంటి తొడలు, వాక్సు చేయించిన నున్నని కాళ్ళు, చిన్నని పాదాలు, ఎర్రని రంగు పూసిన పాదాల గోళ్ళు …. ఆమె శరీరంలో ప్రతి అంగుళం తన చూపులతోనే ఆరాధిస్తున్నాడు కృష్ణ. ఆమె ఎత్తులు బ్రాలో సరిపోక దాదాపు సగం పైకే కనిపిస్తున్నాయి. ఆమె వేసుకున్న తెల్ల ప్యాంటీ తొడల కూడలిలో చెమ్మ వలన వచ్చిన మచ్చ ఉన్నది. వాడి కళ్ళలో మెరుస్తున్న కోరికను చూస్తూ, రాధ మెల్లగా తన చూపులు వాడి పైజామా వైపుగా కిందకి మళ్ళించి, వాడి ఆయుధం అసభ్యంగా పైజామాను లేపి ఉండటం చూసి చిన్నగా నవ్వింది, తన సొగసు ప్రభావానికి తృప్తి పడుతూ. వాడి నుంచి చూపులు మళ్ళించకనే, కొంటెగా నవ్వుతూ, మెల్లగా తన వెనుక భాగం వాడికి చూపుతూ అటువైపు మళ్ళింది రాధ. వాడి కళ్ళలో నిరాశ … మరికొంత సేపు ఆమె ముందువైపు అందాలని చూపులతో జుర్రుకోవాలనే తపన …….వాడి ఆశను మళ్ళీ రేపుతూ రాధ తన అందమైన చేతులతో ప్యాంటీ అంచు చెరో పక్కా పట్టుకుని కొంచెం కొంచెంగా కిందకి లాగుతూ ఒక్కొక్క కాలూ లేపి, తీసేసి పక్క మీద పడేసింది. బలంగా ఊపిరి తీసుకుంటున్న శబ్దం ఆమెకి వినిపించి నవ్వుకుని, బ్రా విప్పి ప్యాంటీ పక్కనే పడేసింది. ఒక చేత్తో తన వక్షోజాలను, మరో చేత్తో తన యోనిని వీలయినంత కప్పుతూ మళ్ళీ వాడి వైపు తిరిగింది. తన సిగ్గ్గుని దాచడానికి ఒక కాలి పాదాన్ని మరో పాదం మీద వేసి వాడి వయిపు చూసి కళ్ళు దించుకుంది రాధ. అప్సరసలా ఉన్న ఆమె వొంపు సొంపులను చూస్తూ మయిమరచిపోయాడు కృష్ణ. ఆమె చిన్నని చేతులు ఆమె అందాలని దాచలేకపోతున్నాయి. ఆమె భంగిమలో ఉన్న శృంగారం ఏ చిత్రకారుడో వేసినట్టుగా ఉంది. ఆమె చేతుల మీది మెహెందీ డిజైను ఆమె వక్షోజాలకూ, యోనికీ కొత్త అందాన్ని తీసుకు వచ్చాయి. మొదటి సారి చూస్తున్నాడు కృష్ణ , ఆమె యోని దగ్గిర కొంచెంగా కనబడుతున్న గుబురుని. ఆకలిగా చూస్తున్నాడు కృష్ణ ఆమెవైపు. ఆమె అందమయిన శరీరాన్ని చూస్తూ గది లోకి వెళ్లి ఆమెను తాకుదామన్న కోరికను బలవంతంగా అణుచుకున్నాడు కృష్ణ, ముందు రోజు ఆమెకిచ్చిన మాట ప్రకారం. మళ్ళీ వాడి కళ్ళలో కళ్ళుపెట్టి చూసింది రాధ. వాడికి ఇంకా ఇంకా చూడాలని ఉన్నది ఆమెని. తలను పక్కకు అంటూ సైగ చేసాడు, కాళ్ళను తెరవమని. మెల్లగా తలను అటూ ఇటూ ఊపింది రాధ , వద్దంటూన్నట్టుగా. కాని ,వాడి కోరికను కాదనలేక కాళ్ళను పక్క పక్కగా పెట్టింది. ఆమె యోని వద్ద కేశాలు మరికొంత కనపడసాగాయి కృష్ణకి. ఆమె కూడా ఉత్తేజితురాలాయి , బలంగా ఊపిరి పీల్చి వదులుతున్నది. కృష్ణ మళ్ళీ సైగ చేసాడు చేతులు తీసేయ్యమన్నట్టుగా. రాధ చిరు నవ్వు నవ్వుతూ తల అడ్డంగా ఊపింది . “ప్లీజ్ ” అని పెదవులు కదిలించాడు కృష్ణ, చేతి వేళ్ళతో అర్దిస్తున్నట్టుగా చూపుతూ. వాడి ప్రాదేయపూర్వక చూపులు చూసి నవ్వింది రాధ. ఆమె కూడా చూపులతోనే ప్రాధేయపడుతున్నట్టుగా తల అడ్డంగా ఊపింది , వద్దని. నిట్టూరుస్తూ నాటకీయంగా భుజాలను కిందకి దించాడు కృష్ణ , నిరుత్సాహపడ్డట్టుగా. అది చూసి రాధ , బుంగమూతి పెడితే కృష్ణ మౌనంగా చిరునవ్వు నవ్వాడు. సిగ్గుతో నవ్వుతూ, వాడికి అటువైపు తిరిగి, లో బట్టలూ, బ్లవుజు, లంగా వేసుకుని, చీర కట్టుకుని, వాడికో ఫ్లయింగు కిస్సిచ్చింది రాధ. నెమ్మదిగా నిట్టూరుస్తూ తలుపు దగ్గిరగా వేసి కృష్ణ వెళ్లిపోతుంటే, ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుతూ లైటార్పేసి పడుకుంది రాధ. ఆమె కిచ్చిన మాట ప్రకారం చేత్తో తృప్తి పడకుండా నిగ్రహించుకుని ఏ గంట తరువాతనో నిద్ర పోయాడు కృష్ణ . ఆదివారం పొద్దున్నే లేచి తలంటు పోసుకుని రెడీ అయింది రాధ . రమేషు అలవాటు ప్రకారం ఏడున్నరకి లేచాడు . మాములుగా ఆదివారాలు రమేష్ తన ఫ్రెండ్సు దగ్గిరకెళ్ళి పేకాట ఆడి రోజంతా తాగి వస్తాడు . రాత్రికి మామూలుగా భోజనం చేయడు . తయారైన రాధను ఆశ్చర్యంగా చూసాడు రమేష్ . కృష్ణను లోపలి కెళ్ల మని కళ్ళతోనే సైగ చేసింది రాధ. “ఏమిటి ఇలా తయారయ్యావు, లంజలా?” అన్నాడు అప్పటికే కొంచెం “పుచ్చుకున్న” రమేష్. “అబ్బ ఏమిటండీ పొద్దున్న కూడానా ? నిన్న పెళ్లి కెళ్ళా కదా, అందరూ పెట్టించుకుంటుంటే నేనూ కూర్చున్నా. కాదనలేకపోయా.” “మీ ఫ్రెండ్సు కూడా నీ లాగా ఆడగా ఉంటారా, “మగ ”గా ఉంటారా ?”. అతని ఉద్దేశ్యం మొగుడికి లోబడి ఉంటారా అని. ”పోనివ్వండి ప్లీజ్. టిఫిను తింటారా ?” “వద్దు బయటికి వెళుతున్నా”. వినడని తెలిసి కూడా పైకి ఊరికే అన్నది , “జ్వరం తగ్గ లేదేమో, ఉండొచ్చు కదా ఇంట్లో ?”. “నన్ను అడ్డుకోవద్దే, నీ టాబ్లెట్లు ఏవో వేసుకుని నువ్వు చెయ్యాల్సిన పని నువ్వు చెయ్యి ”. కొద్దిసేపటికి వెళ్ళిపోయాడు రమేష్. అతను వెళ్ళిపోయిన అరగంటకి రాధ కృష్ణని తోడు తీసుకుని గుడి కెళ్ళింది పూజ చేయిద్దామని. కృష్ణ అటూ ఇటూ తిరుగుతూ ఉంటే కొన్ని పూజలు ఏవో చేయించింది రాధ. ఇంటికి తిరిగివచ్చిన తరువాత కృష్ణ తన ఫ్రెండు దగ్గిరకని వెళ్తానంటే , సరేనన్నది రాధ . రోజంతా ఆమెను చూస్తూ తనను తాను కంట్రోలు చేసుకోలేడనే అలా చెప్పాడు కృష్ణ. మధ్యాన్నం భోంచేసినతరువాత వెళ్ళమంటే వద్దన్నాడు కృష్ణ . కనీసం టీ తాగమని , వంటింట్లోకెళ్ళి టీ కాచి వాడికి ఒక కప్పు ఇచ్చి తనూ ఒక కప్పు తెచ్చుకుంది రాధ . వాడు చిరునవ్వు నవ్వుతూ ఏదో చెప్పబోతు న్నట్టుగా తన తట్టు చూస్తుంటే , “ఏంటని ” కళ్ళు ఎగరేసి ,”ఏంటో ఏమైనా మళ్ళీ ఆలోచనలు వస్తున్నాయా అబ్బాయిగారికి ?”, నవ్వుతూ అడిగింది రాధ . “థాంక్స్ అమ్మా “, అన్నాడు బదులుగా కృష్ణ . “ఎందుకు ? తీ చేసినందుకా ?”,తెలిసే , అమాయకం ఒలకబోస్తూ అడిగింది రాధ. “లేదు , నిన్నటి షో కోసరం . చాల బాగుంది “,చిరునవ్వు నవ్వుతూ అన్నాడు కృష్ణ . సిగ్గుతో రాధ ముఖం కందిపోయింది . చిన్నగా జవాబిచ్చింది ,”పోకిరివి . నా చేత సిగ్గులేని పనులు చేయిస్తున్నావు…..”. “అంతా నీ తప్పే !” “ఓహో ..ఇప్పుడు అది నా తప్పా ? నా వెంబడి నా గది దగ్గిరకి రావటం కూడా నా తప్పా ?” “అవును . నువ్వు చాల అందంగా ఉంటావు . పైపెచ్చు అలా ముస్తాబయితే , ఒక చిటికేస్తే ఎవరైనా కుక్క పిల్ల లా నీ వెంబడి వస్తారు ..” వాడి పొగడ్త విని ఉప్పొంగిపోయింది రాధ . కృష్ణ ఆపలేదు . “నేనేదో మాటిచ్చాను కాబట్టి ….చాలా మంచి వాడిలా ఆగిపోయాను …” “అవునవును . చాల మంచి వాడిలా అంతా చూపియ్యమని సైగలు చేసావు కదూ ?” నవ్వుతూ అన్నది రాధ. ఈ సంభాషణతో వాడి వొళ్ళు వేడెక్కి పోయింది . “అమ్మా ..” “ఏంది …” “ఏమైనా ..ఇస్తావా ..నిన్నటి లాగా .. సాయంత్రం దాకా …” “ఆ ….ముందు బయలుదేరు . ఎక్కడికో వెళ్ళాలన్నావు కదా “. బరువుగా గాలి పీల్చి బయలుదేరాడు కృష్ణ . వాడి వెనక తలుపు మూస్తూ ఫ్లయింగు కిస్సిచ్చింది రాధ . వెళ్ళాడు కృష్ణ. వచ్చేసరికి సాయంత్రమైంది. సాయంత్రం డిన్నర్లో రాధ రెండు స్వీట్లు, కూరలు వగైరా చేసింది , పండగ విందులా . సల్వారు కమీజులోనే ఉన్నదీ రాత్రి ఎనిమిది గంటల దాక. మంచిరోజు కాదేమో ఇవ్వాళ అనుకున్నాడు కృష్ణ .
This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000